Dan toch maar liever een schaap.

John 10

Vanmorgen las ik Johannes 10 waarin Jezus vertelt wie Hij is, voor wie Hij gekomen is en waarom. Gevolgd door uiteraard het commentaar en de veroordeling van de wijsneuzen schriftgeleerden die Jezus voor gek verklaren en Hem uitjouwen. Maar wat hadden deze schriftgeleerden te bieden dan?
En ik bedenk: Jezus wat ben ik blij dat ik bij Uw kudde mag horen.
U kent mij en ik ken U.
Ik herken Uw stem als U mij roept of als U gewoon tegen mij praat. Ik weet wanneer U het bent en ik voel me zo veilig bij U. Ik weet dat U mij zult beschermen, altijd, tegen elke wolf die me probeert aan te vallen. Geen schijn van kans.
Waar anderen er op uit zijn te nemen en te stelen, dromen en verlangens te doden, kansen en mogelijkheden te ontnemen, hoop en visie te stelen, geloof te doden daar bent U gekomen om te geven. Hoop, liefde, geluk, gezondheid, mogelijkheden, dromen, verlangens, leven in overvloed.
Ik volg U graag Heer, U bent een Goede Herder, U zorgt goed voor mij, U zorgt dat ik niks tekort kom en U beschermt mijn leven met Uw leven, U laat mij leven in vrijheid en biedt mij een veilig thuis. U geeft mij meer dan waar ik ooit op kon hopen of verwachten. 
Hoe kan ik niet voor U kiezen? Hoe kan ik niet bij U willen horen? Hoe kan ik U niet geloven?
Elke daad die U doet is goed, elk woord wat U spreekt is waarheid, elke raad die U geeft is vol wijsheid, alles wat U zegt en doet is ten goede. Hoe kan ik niet bij U willen horen, hoe kan ik niet met U op willen trekken?
Dank U dat U gekomen bent om leven te geven, echt en eeuwig leven, een leven wat onze dromen overtreft, Goddelijk leven, in overvloed.

TWIJFEL

Vanmorgen las ik een een stuk in de Bijbel over twijfel. En wie twijfelt er nou nooit? Ik denk dat iedereen weleens twijfelt. Gods Woord zegt vaak het één maar wij zien vaak het ander en dan beginnen de radertjes in ons hoofd te werken: waarom? hoezo? hoe kan dat nou? zou het dan toch niet waar zijn? en de twijfel slaat toe. 
In Lukas 24:38 stelt Jezus de vraag:

Waarom laat je twijfels opkomen in je hart?

Jezus stelt deze vraag aan zijn discipelen maar kan hem denk ik  wel aan ons allemaal stellen. ‘Waarom laat je twijfels opkomen in je hart?’
Iets wat opkomt moet eerst gezaaid zijn en wortel hebben kunnen schieten. God waarschuwt in Zijn Woord om ons hart te beschermen boven alles wat er te beschermen valt want ons hart is de bron van ons leven, vanuit ons hart vloeit alles voort. 
Jezus vraagt: waarom geef je twijfel een kans? Waarom laat je het toe in je hart? Waarom laat je het wortel schieten en opkomen?

God heeft zoveel mooie beloften voor ons in Zijn Woord, zoveel wijsheden en zoveel waarheden. We zullen ze echter nooit ervaren in ons leven als we aan de waarheid ervan twijfelen. 'Geloof, zonder twijfel, dat je al ontvangen hebt waar je om bidt en je zult het ontvangen' zegt God. In Jakobus 1:5-6 staat: 'Wie twijfelt is als een golf van de zee....zo iemand moet niet denken dat hij iets ontvangen zal van de Heere. Hij is een dubbelhartig man, onstandvastig in al zijn wegen'
Dubbelhartig, dat kan niet bij God, we kunnen niet aan de ene kant geloven en aan de ander kant twijfelen. Geloof is absolute zekerheid zegt Hebreeën 11:1.
We kunnen bidden tot we een ons wegen maar Jakobus is er duidelijk over, iemand die twijfelt moet niet denken dat hij iets ontvangen zal van de Heere en Jezus vraag is een vraag om over na te denken: 'waarom laat je twijfels opkomen in je hart?'

De oplossing ligt denk ik in Jozua 1:8 waarin staat dat we ons dag en nacht in Gods Woord moeten verdiepen en het niet uit onze mond moeten laten wijken.

Als we altijd Gods Woord denken en spreken heeft twijfel geen schijn van kans!

Wie heeft dit van u verlangd?

Vakantie voorbij. Vincent is na een bijna drie weken durende logeerpartij weer naar zijn eigen huis vertrokken en Fred is al vroeg naar z'n werk. Voelt toch een beetje eenzaam. Ik neem nog maar een kop koffie en lees Jesaja 1

'Wie heeft dit van u verlangd?'
Dit is de zin die me treft in Jesaja 1.
Deze vraag stelt God aan zijn volk.
Het volk wat offers brengt, zich aan de sabbat houdt, Gods feestdagen viert, samenkomt, samen aanbidt en samen bidt.
Perfect zou je zo zeggen, ze doen toch alles wat aangenaam is in Gods ogen? Ze brengen reukoffers, brandoffers, komen samen om God te aanbidden 'breiden hun armen uit' staat er zelfs, ze houden zich blijkbaar aan alles waar ze zich aan horen te houden.
Toch zegt God over al deze dingen: 'zij zijn mij een last, Ik ben moede ze te dragen'
Maar wat wil Hij dan? Wat moeten ze nog meer doen?
Nou dit in ieder geval niet. Ik vind Gods vraag zo gaaf 'Wie heeft dit van u verlangd?'
God blijkbaar niet. Blijkbaar zijn het door mensen verzonnen rituelen.
Wat God van zijn kinderen verlangd staat er namelijk ook:
Doe je boze daden weg uit Mijn ogen
Houdt op kwaad te doen.
Leer goed te doen
Tracht recht te houden
Houdt de geweldenaar in toom
Doe recht aan de wees
Verdedig de rechtszaak der weduwen

En dan zul je het goede des lands eten.

Dit eerste stukje van Jesaja eindigt met: de mond des Heren heeft gesproken.

Dit is wat God zegt, dit is wat Hij wil! En dat is wat ik altijd probeer te zoeken in Gods Woord: Zijn wil.
God zoekt oprechte harten, mensen die van harte goed doen en rekening houden met anderen, mensen die van harte goed zijn, van harte liefhebben, mensen die Zijn evenbeeld uitdragen en van al het andere vraagt Hij: Wie heeft dit van u verlangd?

KLEREN MAKEN DE MAN (en vrouw)

Weer thuis van vakantie. Het was een heerlijke week, lekker weer en een prachtig land. In plaats van het uitzicht over het door bergen omzoomde meer van Ohrid heb ik vanmorgen weer het vertrouwde uitzicht over onze met struiken en bomen omzoomde vijver en het is ook hier heerlijk weer. Kippie banjerd weer rond, Noob ligt uitgestrekt op het paadje en Bubba denkt dat ze een koe is en loopt te grazen.

Vanmorgen lees ik Galaten 3 en 4 uit The Dake’s. The Dake’s is een Engelse Bijbel die enorm uitgebreide achtergrond informatie geeft, met name over de oorspronkelijke grondtekst.
Altijd als ik in de Bijbel lees is er wel een zin of tekstgedeelte wat er op dat moment voor mij uitspringt. Vanmorgen was dat Galaten 3:27 For as many of you as have been baptized in Christ have put on Christ. Oftewel: Want iedereen die in Christus gedoopt is heeft Christus aangetrokken. In de Nederlandse vertaling staat: heeft zich met Christus bekleed.

In The Dake’s staat als uitleg: Hetgeen waar men in gedoopt wordt bepaald aan welke doop gerefereerd wordt in de verschillende schriftgedeelten. Hier gaat het om de doop in Christus en in Zijn lichaam; niet een doop in water.
Is Christus water? Zo niet dan is dit niet de doop in water, want er staat: gedoopt in Christus. (Er worden 7 verschillende dopen genoemd in de Bijbel)
‘Christus aantrekken’ betekent: je kleden met Hem, Zijn persoon en karakter aannemen; en in het dagelijks leven te handelen en te leven zoals Hij deed. 
Christen zijn, of het Christendom uitoefenen, is het leven en de werken van Christus te doen.

Lange uitleg maar dit was wat me vanmorgen aansprak. Jezus wordt hier eigenlijk vergeleken met kleding die we aantrekken. Je bent dan dus als het ware verborgen onder Christus, elke ochtend kun je er weer voor kiezen Jezus ‘aan te trekken’. Als je het zo bekijkt, ‘Kleren maken de man’, vaak representeren kleren wat voor type je bent en vooral werkkleding laat zien wat iemand doet. Het pak van een politie laat ons bijvoorbeeld meteen zien: dit is een politie. Zo ook bij brandweer, timmerman, verpleegster etc. 
Mooi idee toch dat als we Jezus ‘aantrekken’ we iedereen meteen laten zien wat we zijn en wat we doen? Althans zo zou het moeten zijn.

Als een politie zijn pak aantrekt hoort hij te handelen als politie, zo ook bij de brandweer, verpleegster enz. 
Als wij Christus ‘aantrekken’ horen we te handelen als Christus.
Een politie, brandweer, verpleegster etc. is herkenbaar aan de kleding die ze dragen en daardoor weten we meteen wat we van deze mensen mogen verwachten en zo zou het ook met Christenen moeten zijn. 
Want: ‘Christus aantrekken’ betekent: je kleden met Hem, Zijn persoon en karakter aannemen en in het dagelijks leven te handelen en te leven zoals Hij deed. 
Christen zijn, of het Christendom uitoefenen, is het leven en de werken van Christus te doen.