zondag 29 december 2013

VERLAATTE GETUIGENIS





Vanmorgen hadden we een getuigenissendienst in de kerk en verschillende mensen vertelden over hun ervaringen met God het afgelopen jaar. Geen spectaculaire dingen, gewoon wat God voor hen betekend had, wat hun duidelijk was geworden en wat ze eruit geleerd hadden. Soms mooie woorden, soms bemoedigende woorden. Ik had geen getuigenis, dacht ik. De spectaculaire dingen die ik het afgelopen jaar heb meegemaakt, de wonderen, zijn misschien te ongeloofwaardig, dacht ik. Ik sta zelf ook nogal eens sceptisch tegenover dit soort zaken die mensen menen mee te maken dus leek het me niet zo gepast er u zelf mee op de proppen te komen, en om gewoon over mijn ervaring en wandel met God te vertellen had ik eigenlijk niet eens  gedacht, dat is vast de bedoeling niet, dacht ik.

De verhalen die mensen vertelden gingen daar echter wel over en wat er het meest uit naar voren kwam is Geloven en stappen nemen in geloof. En dàt herken ik wel. Ik doe niet anders, dat is wat geloof zo gaaf maakt, dat is wat geloof zo’n uitdaging maakt en ineens dacht ik dat mijn hele leven eigenlijk een aaneenschakeling van getuigenissen is. 
Het begon al met m’n dooptekst: Want de Here zelf zal voor u uit trekken, Hij zelf zal met u zijn, Hij zal u niet begeven en u niet verlaten; vrees niet en wordt niet verschrikt. (Deut.31:8) 
En daarna natuurlijk de manier waarop mijn eerste enorme vijand die (na m’n doop) op m’n weg kwam werd overwonnen. Just stand where you are and watch the Lord rescue you. You won’t have to lift a finger in your defense, the Lord Himself will fight for you.((Ex.14:13-14)  
Gisteren schreef ik er nog over en vandaag moest ik er aan terugdenken; een vijand die binnenvalt en paniek probeert te veroorzaken. 
En ook in de tekst van gisteren weer; Geloof! En neem dan ook stappen in geloof of zoals de tekst die ik tien jaar geleden kreeg: neem juist even geen stappen, en ook dat is geloof want we zijn geneigd altijd te denken dat we in een crisis situatie meteen actie moeten ondernemen.
Als ik terug kijk op de laatste tien jaar kan ik talloze situaties opnoemen waarin de Here inderdaad altijd voor me is uitgetrokken en Hij heeft me niet verlaten, dat is misschien ook de reden waarom ik eigenlijk nooit bang ben voor de toekomst ook al zie ik nog steeds vijanden om me heen die binnen willen vallen en paniek willen zaaien. 
Als The Lord Himself voor je vecht is er weinig om bang voor te zijn.


Achteraf bekeken had ik toch wel een getuigenis gehad.

zaterdag 28 december 2013

ER KOMT NIETS VAN IN


Jesaja 7:9 Indien u niet gelooft, voorwaar u zult niet standhouden (HSV)
                 If you don’t  take your stand in faith, you won’t have a leg to stand on (MSG)
                 Als je wilt dat Ik je bescherm, zul je op Mij moeten leren vertrouwen. (Het Boek)

Het volk wordt belaagd door allerlei vijanden van buitenaf die hen ten val willen brengen
Wij zullen binnenvallen, zodat de bevolking in paniek raakt zeggen ze.
Maar God zegt : daar komt niets van in, het gebeurt niet.
Hij zegt er echter nog wel iets bij: je zult wel moeten geloven want als je Me niet gelooft en niet op Me vertrouwt zal het ook niet gebeuren!

De keus is aan ons, wij mogen zelf de keuze bepalen. Elke keuze heeft echter een bijbehorend gevolg. We kunnen  wel zelf bepalen welke keuze we maken maar we kunnen niet zelf bepalen welk gevolg er bij deze keuze hoort. Keuze en gevolg horen bij elkaar dus met de keuze die je maakt kies je automatisch ook het bijbehorende gevolg.

Ook vandaag worden we door allerlei vijanden belaagd die bij ons binnenvallen. Er zijn altijd situaties rondom ons waarvan we in paniek kunnen raken; ontslag, ziekte, kinderloosheid, ruzie, scheiding, dood, eenzaamheid, afwijzing, falen, faillissement en zo kan ik er nog wel honderd opnoemen.
Ook vandaag zegt God: daar komt niets van in, het gebeurt niet!
Maar ook vandaag zit daar nog steeds dezelfde voorwaarde aan: Geloof! Take stand in faith! Leer vertrouwen op God!
Het gevolg van deze keuze is: er komt niets van in, het gebeurt niet.
Maar als we ervoor kiezen niet te geloven wat God belooft: voorwaar u zult niet standhouden.

Zo op papier lijkt de keus heel makkelijk terwijl in werkelijkheid, als je midden tussen deze vijanden zit je eerste reactie misschien toch wel paniek is. 
Als je banksaldo nul is en de eindafrekening van de energiemaatschappij op de deurmat valt en er fiks bedrag je aanstaart wat je nog moet betalen, en je koelkast blijkt kapot te zijn, de auto start niet, je stoft de computer van je man af en als hij uit de slaapstand plopt zie je een site waar allerlei dames opstaan en jij bent er niet één van en aan hun kleding te zien is het ook niet van een modehuis, je hoort op tv dat er vierhonderd ontslagen gaan vallen bij het bedrijf waar jij net een paar maanden werkt, de uitslag bij de dokter is niet goed, het bedrijf waar je zo al je energie en passie ingestopt hebt dreigt failliet te gaan, je beste vriendin gaat met een ander op vakantie en jij mag niet mee……

Het gevolg van onze keuzes weten we ook, God zegt ze hier duidelijk.
Hoe bedreigend ook, ik weet inmiddels al lang dat bij God alles vaak precies andersom is dan wat de situatie laat zien en dat Hij altijd doet wat Hij belooft. Ik weet het omdat ik het ervaren heb en daarom geloof ik God als Hij zegt:
er komt niets van in, het gebeurt niet!

(Dit is weer zo’n gave tekst voor op een briefje, heel handig om bij de hand te hebben in panieksituaties.)



                 
   
                 

                 

zondag 22 december 2013

WAAAAAAAH 77,9 KILO!!!




Vanmorgen naar de kerk. ‘Wat zal ik eens aan doen?’ Nou dat is niet zo moeilijk er past namelijk nog ongeveer één ding. Eerst maakte ik mezelf wijs dat ik iets makkelijks aan moest omdat ik nu maar één hand kan gebruiken nu m’n pols in het gips zit, dus iets met knopen en een rits gaat niet. Dat is waar maar er is helaas nog een reden: de rest past gewoon niet meer. Na al m’n moed bij elkaar geraapt te hebben stapte ik behoedzaam op de weegschaal en de getallen die me daar aanstaarden bevielen me helemaal niet! (Nu is gips natuurlijk ook zwaar.....) Zwaar in een dip stapte ik van de weegschaal af en wist één ding heel zeker: zo had God het niet bedoeld (en ik ook niet).
Er moet dus iets gaan veranderen! Ik ben kei dankbaar dat ik een gezond lichaam van God gekregen heb dus het minste wat ik kan doen is er goed voor zorgen!

Wanneer we iets willen veranderen in ons leven zullen we altijd eerst moeten geloven dat het mogelijk is. De Bijbel zegt: ‘Het gebeurt zoals je gelooft’ en bij veel genezingen die Jezus deed zegt Hij : ‘Je geloof heeft je genezen’. Als iemand tegen hem zegt ‘als U iets kunt doen, help ons dan‘ antwoord Hij verbaasd  “ALS ik kan? Alles is mogelijk voor wie gelooft’. (Mark.9:23)
Hebreeën 11:1 legt uit wat geloof is: ‘Geloof legt de grondslag voor alles waarop we hopen, het overtuigt ons van de waarheid van wat we niet zien’
In de NLT staat: Faith is the confidence that what we hope for will actually happen; it gives is assurance about things we cannot see.
In de Message wordt dit geloof omschreven als ‘trust in God’
‘Ik vermag alle dingen door Hem die mij kracht geeft’
Dit zijn goede teksten om over te mediteren en om ons eigen te maken. Op eigen kracht gaat het waarschijnlijk niet lukken. In het begin zijn we super enthousiast maar zo gauw het moeilijk wordt vinden we allerlei smoesjes om op te geven. Op die momenten is het goed te weten waar we onze focus moeten leggen. Het is nooit makkelijk veranderingen in je leven aan te brengen, het kost altijd wat: loslaten van het oude, aanleren van het nieuwe, afscheid nemen van wat je gewend was. Een gewoonte afleren is altijd moeilijk maar het nieuwe wat we ervoor in de plaats krijgen is zoveel beter dus laten we dat voor ogen houden. 
Visualiseer hoe je eruit zult zien in de toekomst, welke mogelijkheden je lichamelijk zult hebben, ‘zie’ jezelf moeiteloos lange wandelingen maken, fietsen, de trap op rennen zonder buiten adem te zijn, je schoenen strikken zonder dat je armen eigelijk 10 cm. langer zouden moeten zijn omdat je niet over je buik heen kunt komen, zie jezelf in die outfit die je altijd al zo gaaf vond, GELOOF!
En in tijden dat we het moeilijk hebben is God onze kracht. Dat is een heel belangrijk punt van aandacht, om in tijden dat we het moeilijk hebben en zwak zijn en zo’n vreselijke zin hebben in een reep chocola of een zak chips of wat dan ook onze focus verleggen naar God! Focus op Gods kracht en Gods mogelijkheden in plaats van op die zak chips en op alles wat we ‘moeten missen’. Hij is sterk als jij zwak bent. God zegt dat elk woord van Hem voeding is. ‘We leven niet van brood alleen maar van ieder woord dat klinkt uit de mond van God’ (Matt.4:4) Door er op deze manier mee om te gaan zal niet alleen ons lichaam gezonder worden maar tegelijkertijd onze geest. 

Geloof is de essentiële eerste stap naar verandering!

vrijdag 20 december 2013

LIFE ITSELF WAS IN HIM


Wat een leuke dag vandaag! En wat een super gezellige tijd is dit toch. Als ik ‘s morgens in het donker opsta doe ik alleen de lichtjes van de kerstboom aan en geniet dan in de stilte van een heerlijke hete mok koffie. Daarna de Bijbel van de dag. Vandaag is dat de ‘Student’s Life Application Bible-NLT’ dat is die gave Bijbel waar belangrijke teksten heel groot en vet gedrukt staan. Dat is de Bijbel waarin ik mijn eerste echte ‘wonder’ meemaakte, de Bijbel waaruit God voor het eerst duidelijk antwoord gaf op een vraag die ik stelde en ik was zo verbaasd dat ik het amper kon geloven. Ik geloofde nog maar net en had nog geen idee hoe die persoonlijke relatie met God dan werkte. Ik had een zeer belangrijke vraag. ‘Heb je het er al met de Heer over gehad?’ vroeg een vriendin, en het enige wat ik dacht was ?????
Maar goed, zij had al jaaaaaren een relatie met ‘de Heer’ dus ik dacht dat zij het wel kon weten. Ik ging op mijn kamer zitten, vertelde God dat ik niet wist hoe het precies werkte, stelde m’n vraag en sloeg deze Bijbel open. Mijn vraag was: ‘Wat moet ik doen?’ en toen ik de Bijbel opensloeg stond er in die grote dikke letters: Just stand were you are and watch the Lord rescue you. You won’t have to lift a finger in your defense, the Lord Himself will fight for you.
Nou erg veel duidelijker kon het niet. Werkte het dan zo simpel? Blijkbaar wel. Ik geloofde het en handelde ernaar en het kwam goed.

Toen ik vandaag deze zelfde Bijbel opensloeg op de bladzijde waar het touwtje tussen zat waren de eerste woorden die ik las: In the beginning the Word already existed. He was with God, and he was God. He created everything there is. Nothing exists that he didn’t make. Life itself was in him, enz.
En eerlijk gezegd dacht ik: ‘Heer, alweer het Woord, wat moet ik daar nog over schrijven, ik heb het daar al zo verschrikkelijk vaak over gehad....’

Maar in de loop van de dag moest ik ineens terugdenken aan de eerste keer dat ik met deze Bijbel boven op m’n kamer ging zitten. Ik worstelde al langer met de vraag, voelde constant een knoop in m’n maag en ik hoopte zo op een oplossing. Maar het bleef steeds bij dat gevoel en het verlangen, tot op de dag dat ik ‘het erover had’ met de Heer en er werkelijk woorden aan gaf. 
Misschien is het zo dat we wat we nodig hebben en verlangen niet alleen moeten voelen en wensen maar misschien moeten we er woorden aan geven die we hardop uitspreken want God zegt dat er niets is ontstaan van wat bestaat zonder het woord. ‘In het woord was leven...’ 




dinsdag 17 december 2013

DE HEER OP EEN BRIEFJE


Heb jij dat ook, van die teksten in de Bijbel die je het liefst een hele dag met je meeneemt?
Van die woorden die je juist op dàt moment zo nodig hebt en die werken als een soort medicijn?
Ik wel, en ik schrijf ze ook daadwerkelijk op een briefje en stop dat in m’n zak of doe het in m’n portemonnee. Zo kom je in heel veel van mijn kledingstukken briefjes tegen met bemoedigende woorden uit Gods Woord. Daarom is het ook zo’n voordeel om je dag te beginnen met lezen in de Bijbel , dan heb je heel de dag profijt van wat je gelezen hebt, heel de dag heb je een antwoord op je vragen.

Vanmorgen las ik Habakuk 3, daar staan heel veel mooie dingen in zoals dat Gods kracht onveranderd blijft en dat Hij erop uittrekt om Zijn kinderen te redden en te bevrijden. Hetgene wat me vandaag het meest aansprak was het eind, vers 19
De oppermachtige Here is mijn kracht. Hij laat mij zo snel lopen als een hert en brengt mij veilig over de bergen.
Bergen, dat kan van alles zijn. Bergen beklimmen kan zwaar zijn en veel moeite kosten. Waar zie jij als een berg tegenop?

Als ik alleen al in mijn eigen omgeving kijk zie ik vrienden die hun baan verloren zijn en als een berg opzien tegen de financiële situatie waarin ze zijn terechtgekomen, ik zie een kind wat ontspoord is en opgenomen moeten worden om van zijn verslaving af te komen, een moeder die als een berg tegen deze situatie opziet, ik zie andersom kinderen die als een berg opzien tegen de toekomst omdat hun vader nooit meer zal genezen. Ik zie een vriendin die een pittige operatie moet ondergaan, ik zie een huwelijk wat op de klippen is gelopen en een vrouw die er als een berg tegenop ziet om voortaan samen met haar kinderen verder te moeten gaan en uiteraard zie ik ook in mijn eigen leven bergen.

Op zo’n moment is het toch gaaf als je ‘s morgens je Bijbel openslaat en je leest dat God je veilig over deze bergen heen zal brengen. Het is gaaf als je bij de supermarkt staat en wanneer je je hand in je zak steekt  je een briefje omhoog haalt wat je vertelt dat de oppermachtige Here je kracht is en Hij je zo snel laat lopen als een hert en je veilig over de bergen brengt. 
Het haalt je vaak net over dat dipje heen waar je in zit en het geeft je altijd een warm en veilig gevoel, het gevoel dat je doet weten dat God bij je is, altijd,  en dat Hij erop uittrekt om je te redden!



maandag 16 december 2013

Zeggen wat God je in de mond legt.


Woorden. De laatste dagen word ik weer achtervolgd door teksten die gaan over het belang en de kracht van woorden. Ik heb altijd al iets gehad met woorden, alles wat over woorden gaat werkt als een magneet op mij.


Vrijdag las ik bijvoorbeeld het verhaal waar Balak de profeet Bileam bij hem laat roepen om Israel te vervloeken (numeri 23en 24). Balak is er blijkbaar ook van overtuigt dat Gods woord doet wat het zegt. Daarom wil hij dat een profeet Israel vervloekt door het Woord van God. Waar hij echter geen rekening mee hield is dat dit Woord van God voor Bileam belangrijker was dan wat dan ook, belangrijker dan elke beloning die Balak hem belooft.
Bileam spreekt vrijmoedig de woorden die God hem in de mond legt en zegt precies het tegenovergestelde dan wat Balk wil horen en als Balak hem vraagt: ‘Wat hebt u mij nu gedaan! Ik heb u gehaald om mijn vijand te vervloeken en nu heeft u een loflied over hen gezongen’ antwoordt Bileam: ‘Moet mijn enige zorg niet zijn te zeggen wat Jahwe mij in de mond legt?’ En wat voor pogingen Balak daarna ook nog doet, Bileam blijft Gods Woord spreken.

Wat een vraag hè: ‘Moet mijn enige zorg niet zijn te zeggen wat Jahwe mij in de mond legt?’
Als we ons realiseren dat woorden scheppingskracht hebben zou het inderdaad het verstandigst zijn alleen te zeggen wat God ons in de mond legt. Maar hoe vaak floept er niet iets onze mond uit wat er beter in had kunnen blijven? Niet eens om te kwetsen of bewust iets te scheppen wat we niet willen maar gewoon uit gewoonte. Ik zelf ben echt zó bezig met woorden en toch trap ik er zelf ook heel regelmatig in dingen uit te spreken die ik niet wil in plaats van wel. 

Zaterdag las ik over een profeet die niet Gods Woord sprak en daarmee dood tevoorschijn sprak en vandaag las ik over Isaac Newton die ook overtuigd van de scheppingskracht van woorden was
Newton was een wetenschapper en alchemist, een verlegen wat teruggetrokken man. Op een gegeven moment wordt hij uitgenodigd voor een diner waar hij niet onderuit kan. De gasten praten en praten waarop Newton zichzelf afvraagt: ‘ Waarom moesten mensen als ze bij elkaar zaten toch altijd de stilte vullen met woorden? Wisten ze dan niet dat woorden scheppingskracht hadden? Als mensen nu maar eens net zo zorgvuldig hun woorden wogen als een alchemist zijn ingrediënten, dan zou het woord weer de kracht krijgen waarvoor het bedoeld was. Het woord zou weer heilig worden en wonderen tot stand brengen in plaats van afval, verwijdering en misverstand.’

Jammer genoeg worden woorden heel erg vaak niet zorgvuldig gewogen. We bidden misschien om genezing en praten daarna over onze ziekte, we bidden dat we geloven dat God voorziet en praten met anderen over onze tekorten, we bidden om kracht en spreken over onze zwakte, we zeggen tegen God dat we Hem vertrouwen en geloven en vertellen anderen onze angsten.  Erg verwarrend allemaal. Ik denk niet dat het genoeg is één keer te zeggen dat we geloven en vertrouwen en de rest van de dag onze twijfel uitspreken. Ik denk dat we altijd moeten zeggen dat we geloven en nooit onze twijfel uit moeten spreken, want:
woorden hebben scheppingskracht!



vrijdag 13 december 2013

VITAMINEN


Vanmorgen om half tien stond ze alweer op de stoep, Anne, met haar emmertje, spons, zeem en trekker. Ik was net gedoucht en een beetje opgedoft, klaar om naar de kapper te gaan. Anne deed precies wat ik vanmorgen gelezen had in Johannes 10: ‘actions speak louder than words’.

In Johannes 10 zitten de schriftgeleerden natuurlijk weer eens te kibbelen met Jezus over wat Hij zegt. Het is zogenaamd allemaal schande en godslastering. Jezus zegt op een gegeven moment: ‘Als jullie dan niet geloven wat Ik zeg, kijk dan naar Mijn daden dan zul je zien of Mijn woorden waar zijn of niet, want daden zeggen meer dan woorden’
De farizeeërs en schriftgeleerden zelf stonden er om bekend hun omgeving constant op hun fouten en tekortkomingen te wijzen en hen te vertellen wat ze nou precies allemaal hoorden te doen volgens de wet, terwijl ze er zelf gewoon op los leefden, uiterlijk vertoon en heilig gedoe, veel woorden, weinig daden.
Daarom zegt Jezus ook vaker ‘ aan de vrucht zul je de boom herkennen, van een goede boom komen geen slechte vruchten en van een slechte geen goede, dus kijk naar de vruchten’
Een wijze raad.

Ik heb afgelopen week een fruitschaal vol mooie vruchten gekregen: bezoekjes, smsjes, telefoontjes en helpende handen. 

Voelt goed, kei blij!

donderdag 12 december 2013

ONTHAND



Het is vandaag precies een week geleden dat ik m’n pols brak en ik ben er al aardig aan gewend. Kan er best veel mee alleen duurt het twee keer zo lang als normaal. De rolluiken doe ik nu één voor één open, brood smeren en in stukjes snijden tracht ik met links te doen en aankleden duurt ook iets langer dan normaal en vereist de nodige gymnastische bewegingen. ik ben onthand zal ik maar zeggen. Het typen van een blog is ook een hele tijdsinvestering, één letter tegelijk met links maar tussen de visite door toch erg leuk om te doen. Gelukkig komen er heel veel vriendinnen op bezoek, ze strijken, poetsen, zuigen, zemen ramen, schillen aardappelen en maken boontjes schoon, dus misschien dat na deze gipsperiode mijn huis eindelijk eens helemaal schoon is, iets wat mij in al deze jaren nog nooit gelukt is. God doet alles medewerken ten goede......

Tijdens al deze bezoekjes wordt er natuurlijk ook gekletst en gekletst en gekletst, door mij, meestal. Ik merk nu weer hoe gaaf ik het vind om over Gods Woord te praten. Omdat ik nu even niet kan schilderen, schrijven of ‘krejeren’ stort ik me op lezen en studies luisteren. Ben een super gaaf boek aan het lezen van Rick Warren en heb gave studies gehoord van Ed Meenderink over wat er gebeurt als we sterven, van Dennis Mohn over vervuild geloof, Joseph Prince over een God die ons overvloedig wil zegenen en Creflo Dollar over Gods beloften die we ons toe mogen eigenen, echt geweldig! 
Ik realiseer me elke dag meer dat het geloof werkelijk gaat leven naarmate je er meer mee bezig bent. Ikzelf word super enthousiast van Gods Woord als het op zo’n sprankelende en overtuigende manier gebracht wordt. Bijna alles wat ik hoor en lees wil ik toe gaan passen, NU, en het liefst wil ik dat samen doen met al m’n bezoek. Ik ben er meer dan ooit van overtuigd dat Gods Woord  leven geeft en ongekende mogelijkheden als we het geloven en toepassen. 
Ik moet denken aan het verhaal in Handelingen 3 wat gaat over een man die al sinds zijn geboorte verlamd is en elke dag opnieuw in de poort voor de tempel wordt neergelegd om te bedelen. Op een dag komen Petrus en Johannes naar deze tempel en de man vraagt ook hen om een aalmoes. Petrus zegt: ‘Geld heb ik niet, maar wat ik wel heb, geef ik je; in de naam van Jezus, sta op en loop’. Petrus laat de man kennismaken met Jezus en geeft hem daarmee leven. 
Kansen, mogelijkheden, vooruitgang, ontwikkeling, voorspoed, niet langer verlamd hoeven blijven zitten in welke situatie dan ook.
Dat is wat we mensen kunnen geven als we zelf enthousiast zijn over God, als we zelf een relatie met Hem hebben en Hem elke dag opnieuw ervaren in ons leven en ik denk dat dat het waardevolste is wat we iemand kunnen geven.







maandag 2 december 2013

VREEMDGAAN

Ik ben aan het lezen in 2 Koningen en het valt me op dat aan het begin van elk hoofdstuk de naam van de koning genoemd wordt, zijn leeftijd en hoelang hij regeerde, en dan één van de volgende twee zinnen:
Hij deed wat goed is in de ogen van de Heer, of
Hij deed wat slecht is in de ogen van de Heer. (is niet was)
en dat 'slecht' wordt daarna beschreven en het is altijd het aanbidden van afgoden en het offeren aan afgoden. Steeds als het volk dat doet wordt God echt kwaad en zegt Hij Zijn volk aan hun lot over te laten en Zijn handen can hen af te trekken, hen over te leveren aan hun vijand.

'God is een jaloers God' klinkt het in mijn hoofd. Hoe zit dat nu eigenlijk? En ineens dacht ik: 'Het is als vreemdgaan' Je kunt deze situatie vergelijken met je partner als hij vreemd zou gaan. Hoe zeer doet dat!
Je man of vrouw belooft trouw aan jou, in goede en in slechte tijden. Hij belooft van je te houden, voor je te zorgen en je te beschermen. Je vertrouwt hem volledig en geeft je helemaal aan hem; je liefde, je toewijding, je leven.
En dan gaat hij vreemd. Hij geeft z'n liefde en z'n aandacht aan een ander. Hij neemt bloemen en kadootjes mee voor die ander, hij brengt zijn vrije tijd door met die ander en jou verwaarloost hij. Maar hij verwacht wel van jou dat je hem nog verzorgt, dat je voor eten zorgt voor hem, dat je van hem houdt, lief tegen hem doet, je tijd en aandacht aan hem geeft en ervoor zorgt dat hij niets tekort komt. 
Kun je dat? Vind je dat logisch? Zou je het doen?
Of zou je zeggen: 'Ik ga bij je weg, ik laat je aan je lot over, laat die ander maar voor je zorgen'?
En hoe boos zou je zijn? Boos als gevolg van afwijzing en verdriet.
Ik denk dat het zo een beetje was (is) voor God!