zaterdag 22 maart 2014

Wat is het belangrijkste voor jou?



22 maart, het is net lente en Fred is jarig vandaag. Meteen als ik uit bed kom beginnen de what's appjes, smsjes en chatberichten binnen te komen. Gezellig zo vroeg in de morgen online koffie drinken met vrienden!
Als iedereen aan zijn eigen dag gaat beginnen neem ik nog een koffie en lees een hoofdstuk in de NIV.

Jeremia 1. Wat een prachtig stuk. God en de mens, partners. 'The word of God came to him'
'Before I formed you in the womb I knew you, before you were born I set you apart'
Alleen deze woorden raken me al. Gesproken door God tegen Jeremia. Before I, God .
God vormde hem. God zette hem apart, en volgens mij geldt dat ook voor ons.
God vormde mij, God vormde jou. God zette mij apart, God zette jou apart. God heeft een taak en bedoeling voor jou en mij, voor iedereen en die taak en bedoeling weet Hij al nog voor we geboren worden. Hij heeft ons er speciaal voor gemaakt, dus niemand heeft het recht te zeggen: ' mijn woord moet je gehoorzamen'.
God vertelt Jeremia ook welke taak Hij voor hem heeft: 'I appointed you as a prophet to the nations'
Hoe duidelijk kan het zijn: 'Ik heb je gemaakt met een doel en dat doel is; Mijn spreekbuis zijn'

Jeremia zegt vervolgens tegen God dat hij deze taak niet aankan, dat hij er niet de capaciteit voor heeft: 'I am only a child' zegt hij. En God zegt:'Zeg dat niet!'
"do not say 'I am only a child'. You must go to everyone I send you to and say whatever I command you. Do not be afraid of them for I am with you and will rescue you" declares the Lord.
Het valt me op hoe vaak God in Zijn woord zegt: 'Wees niet bang voor....(vul maar in).'  want  'Ik ben bij je en zal je redden'
Declare is niet zomaar zeggen zoals de Nederlandse Bijbel zegt. De Nederlandse taal heeft vaak minder krachtige woorden. In declare zit veel meer kracht dan in zeggen of verklaren.

Declare: to make known officially
               to state authoritatively
               to make manifest
               to make a full statement

Dat is wat God doet, Hij verklaart officieel en met autoriteit dat we niet bang hoeven zijn te doen waartoe Hij ons voorbestemd heeft, want Hij is bij ons en redt ons. Dat is Zijn 'full statement'.

vers 9 " Then the Lord reached out His hand and touched my mouth and said to me: ' Now I have put My words in your mouth. See today I appointed you to.....'

Super vind ik dit. God maakt je met een doel en dan rust Hij je toe met Zijn mogelijkheden.

Hoezo zouden we bang zijn? Hoezo zouden we ons laten intimideren, manipuleren, tegen laten houden door wie of wat dan ook?

17 "Get yourself ready! Stand up and say to them whatever I command you. Do not be terrified by them"
19 "They will fight against you but will not overcome you for I am with you and I will rescue you" declares the Lord.

Naar wie besluiten we te luisteren, naar God of een mens?
Wiens wil besluiten we te doen, van God of een mens?
Gaan we het doel wat God voor ons heeft en waar Hij ons Zijn mogelijkheden voor gaf bereiken of besluiten we, vaak uit angst, het doel wat een mens met ons heeft na te streven?

Het raakt me zo dat God zegt: 'nog vóór Ik je vormde kende Ik je'
en 'nog vóór je geboren werd zette Ik je al apart'

'Do not be afraid, for I am with you and I will rescue you'
So
'Get yourself ready! Stand up and say whatever I command you'
Dit zegt Hij tegen Jeremia die Hij voorbestemd had Zijn profeet te zijn en hem dus toerustte met Zijn Woord. Wij kunnen het woordje 'say' vervangen door datgene waarmee God ons heeft toegerust.

'Maak jezelf klaar! Sta op en doe waartoe God je gemaakt heeft.'
Hij is bij je!
Wat is het belangrijkste voor jou?


zondag 26 januari 2014

DOCTORAAT IN LIEFDE


Vanmorgen zat ik te lezen in Johannes 14. Jezus spreekt daar met Zijn discipelen over het leven en over de liefde, en als één ding me duidelijk is geworden is het dat liefde het aller belangrijkste is voor God.

Is liefde het belangrijkste in je leven? Zo niet, dan zou er iets moeten veranderen. Vaak spenderen we onze tijd aan het zoeken naar dingen waarvan wij denken dat ze belangrijk zijn, maar voor God zijn ze helemaal niet belangrijk. Ikzelf ben ook altijd bezig nieuwe dingen te ontwikkelen en meer kennis te vergaren. Daar heb ik het vaak zo druk mee dat ik het te druk heb voor het belangrijkste.

We maken vaak juist die dingen groot waarvan Jezus zegt dat het het kleine is. We zouden eigenlijk allemaal van tijd tot tijd onze ‚liefdes-wandel’ eens eerlijk onder de loep moeten nemen.
Bestudeer je teksten over liefde? ‚Doe’ je expres liefde? Weet je eigenlijk wel precies wat liefde is? Het is in ieder geval veel meer dan theorie of mooie woorden. De Bijbel zegt dat liefde zich laat zien in de manier waarop we met anderen omgaan. Het is door onze liefde dat de wereld zal weten dat we volgers van Jezus zijn. (Joh. 13:35)

De wereld kan maar van één ding onder de indruk zijn van Christenen en dat is onze constante onderlinge liefde. Van al het andere is ze echt niet onder de indruk. Liefde maakt indruk, omdat je dat nog maar zelden ergens ziet, met name in grote groepen, en ik denk dat het ook onmogelijk is elkaar lief te blijven hebben zonder Jezus. Het zeggen is makkelijk, maar de wereld wil het zien!
God is liefde;dus als mensen echte liefde zien, zien ze God.

Liefde kan heel mooi omschreven worden met prachtige woorden, maar ik denk dat de ware kracht van liefde alleen te zien is in hoe we elkaar behandelen. Zijn we geduldig, aardig, respectvol, niet snel beledigd of afwijzend , genegen om ten alle tijden het beste te geloven en ons gelijk terzijde te leggen voor een ander? Zijn we bereid snel en vaak te vergeven, en geen lijstjes bij te houden van de dingen die anderen ons hebben aangedaan? Kunnen we blijven liefhebben ook onder moeilijke omstandigheden en als anderen falen? De bereidheid om dit te willen doen is waar liefde om gaat. Liefde is inspanning, liefde kost ons altijd wat. De meeste mensen willen tegenwoordig alles zonder moeite, de makkelijkste weg. Liefde is echter niet altijd een makkelijke weg. Liefde is de weg waarop je anderen doet wat je zou willen dat ze jou doen.

donderdag 2 januari 2014

NO PAIN- NO GAIN

Mijn eerste ‚doe’ ding dit jaar: 10 kilo afvallen! Ik geloof dat ik de afgelopen maanden iets te enthousiast ben geweest met lekkere tussendoortjes. Onder het mom ‚zo gezellig’ heb ik er gezellig 10 kilo aangegeten, achteraf bekeken toch niet zo gezellig.
Ik heb wel echt kei veel zin om te gaan beginnen met Prodiet en heb een heel plan gemaakt. Ben super gemotiveerd en ga m’n doel bereiken! 

Mijn motivatie haal ik, zoals meestal, uit Gods Woord.
Ik las vorige week, toen ik al met m’n planning bezig was, een tekst in Hebreeën 11:23-27.

23   Door het geloof werd Mozes, toen hij geboren was, drie maanden lang door zijn ouders verborgen, omdat zij zagen dat het een heel bijzonder kindje was. En zij waren niet bevreesd voor het bevel van de koning.
24 Door het geloof heeft Mozes, toen hij groot geworden was, geweigerd een zoon van de dochter van de farao genoemd te worden.
25   Hij koos ervoor liever met het volk van God slecht behandeld te worden dan voor een ogenblik het genot van de zonde te hebben.
26 Hij beschouwde de smaad van Christus als grotere rijkdom dan de schatten in Egypte, want hij had het loon voor ogen.
27 Door het geloof heeft hij Egypte verlaten zonder bevreesd te zijn voor de toorn van de koning. Want hij bleef standvastig, als zag hij de Onzichtbare.

Mozes motivatie was het geloof. Mozes deed liever tijdelijk moeite voor een resultaat waar hij nog heel lang van kon genieten dan dat hij nu tijdelijk genoot van zonde. No pain, no gain, zegt men in het Engels. Maar wat mij eigenlijk aansprak was dat zonde kortstondig genot geeft terwijl het juiste doen langdurig voordeel oplevert. Zonde klinkt misschien zwaar maar als je in het woordenboek kijkt betekent zonde gewoon, je doel missen.  
Mijn doel is gezond zijn en blijven, me fit voelen en energiek, en dat is niet het geval als ik tonnetje rond ben, dus mis ik mijn doel en dat is zonde! En het klopt ook dat dat maar kortstondig genot geeft. Op het moment dat ik op de bank zit met een wijntje en een bord toostjes met heerlijk beleg, geniet ik daar intens van evenals van een echte Bossebol of spek of oliebollen of…..eigenlijk alles wat niet zo gezond is. Maar die dingen zorgen er wel voor dat ik niet mijn doel bereik. Om een doel te bereiken moet je vaak moeite doen.Iedereen die ooit serieus gesport heeft zal dit herkennen. Voor je iets bereikt zul je moeten oefenen, trainen en moeite moeten doen. Niemand wint een competitie zonder training. Niemand loopt een marathon uit zonder ervoor te trainen. 
Dit principe geldt op elk vlak, voor alles wat we willen bereiken zullen we moeite moeten doen en de juiste keuzen moeten maken. We leven in een maatschappij waarin men alles wil en wel nu en zonder moeite, maar zo is het leven niet. Dit is het wat vaak de problemen veroorzaakt, het niet kunnen wachten en er geen moeite voor over hebben.
Dat geldt ook voor onze gezondheid. We willen een goede gezondheid en een mooi krachtig en energiek lichaam maar we willen er lgeen moeite voor doen. We hebben vaak geen zin om te gaan sporten, willen eten wat we lekker vinden en zo laat naar bed gaan als we zelf willen. We willen alles kunnen doen wat we willen en ons goed voelen en een mooi en gezond lichaam hebben.
Dat gaat niet gebeuren. Je zult je slecht voelen als niet doet wat nodig is om je goed te voelen. Je zult overgewicht hebben als je niet doet wat nodig is om een gezond gewicht te hebben.
De juiste weg is meestal niet de makkelijkste weg. 

Dat zag ik ook in Mozes leven. Hij nam echt moeilijke beslissingen. Hij koos ervoor zijn luxe leventje bij de farao op te geven om te zijn wie God hem gemaakt had te zijn. Hij weigerde langer iemand te zijn die hij niet was. Vervolgens koos hij ervoor Gods plan te volgen, hoe moeilijk dat ook was en hoe hij daar ook tijdelijk voor moest afzien. Hij keek naar het einddoel en bleef standvastig, door het geloof.

En dat ga ik ook doen, door het geloof.




woensdag 1 januari 2014

A JOB TO DO


1 januari, een nieuw begin. Eigenlijk is vandaag gewoon de dag volgend op gisteren maar toch vind ik het altijd wel wat hebben zo’n nieuw jaar. Ik vind het leuk om terug te kijken en nieuwe doelen te stellen. Het is ook goed om af en toe nog eens te kijken naar „ wat waren m’n doelen vorig jaar en hoe ver ben ik daar nu mee en zijn het nog steeds mijn doelen?” Ik vind het ook altijd leuk om een nieuw jaar een thema te geven en het thema voor dit jaar voor mij is: Realiseren, waarmaken, verwezenlijken, doen!
Ik was dan ook kei nieuwsgierig vanmorgen welke tekst er aan de beurt zou zijn. Want zo werkt het bij mij, elke dag een andere Bijbel en gewoon verder lezen waar het touwtje tussen zit.
Vanmorgen was het The Message en het touwtje lag bij het boek Zacharia.
Ik las eerst de inleiding die Eugene Petterson bij het boek geschreven heeft, het gaat over bouwen en doen en over een God die ons inzicht, hoop en duidelijkheid geeft om zijn doel in deze wereld uit te werken. Ik vind het perfect passen bij mijn thema.

Ik heb het hieronder even vertaald:

Zacharias had samen met zijn tijdgenoot Haggai de profetische taak om het volk van Judah de tempel, die een ruïne was, terug op te laten bouwen. Hun woorden zorgden ervoor dat de mensen niet meer alleen met zichzelf bezig waren maar samen gingen werken als kinderen van God. Er was werk te doen, en de twee profeten sloegen de handen in elkaar om er samen voor te zorgen dat dit werk ook gedaan zou worden.
Maar Zacharias deed nog meer. Want de mensen hadden meer problemen dan alleen een verwoeste stad en een verwoeste tempel. Het bewustzijn dat ze kinderen van God waren was ook een ruïne. Al een eeuw lang had de wereld dat inzicht omver geworpen, hun beschimpt en vernederd en misbruikt. Deze eens zo troste mensen, wiens glorieuze geschiedenis begon met namen als Abraham, Mozes, Samuel, David en Jesaja, werden al zo lang met minachting behandeld dat het gevaar nu bestond dat ze hun connectie met dit verleden helemaal zouden verliezen en daarmee ook hun schitterende identiteit als volk van God.
Zacharias was een grote factor in het terugwinnen van deze identiteit uit de ruïnes  van een gedegradeerd volk. Zacharias blies nieuw leven in hun verbeelding door zijn visie en zijn boodschap. Zijn visie liet een soevereine God zien. Deze God vond Zijn weg in de levens van de mensen en maakte een einde aan alle vernedering en spot. Zijn boodschap bracht nieuwe woorden die kracht gaven en het geloof dat God Zijn doel zou uitwerken in het leven van deze mensen.
Maar daar eindigt het niet. Zacharias visie, die op verschillende levels zijn uitwerking heeft, en zijn boodschap werken nog steeds, zoals tijdcapsules in het leven van Gods kinderen, ze geven nog steeds inzicht en hoop en duidelijkheid aan de mensen die God gebruikt om Zijn doel uit te werken in een wereld die geen boodschap heeft aan het Woord van God en de doelen van God.

De laatste zinnen zijn prachtig in het Engels:
But that isn't the end of it. Zechariah's enigmatic visions, working at multiple levels, and his poetically charged messages are at work still, like time capsules in the lives of God's people, continuing to release insight and hope and clarity for the people whom God is using to work out His purposes in a world that has no language for God and the purposes of God.

Ik wens iedereen een heel gelukkig, gezond en liefdevol 2014 en dat je je verlangens, dromen en plannen zult realiseren en je doelen zult bereiken!