Wat me steeds vaker opvalt in de Bijbel zijn de aanmoedigingen tot actie “sta op” “ga”. Vandaag las ik handelingen 22 waarin Paulus terecht staat en vertelt wie hij was en wat hem is overkomen waardoor hij bekeerd is. Paulus wordt overvallen door een enorm licht waardoor hij verblind op de grond valt. Hij vraagt:”Who are You Lord?” en Jezus antwoord:”I am Jesus the Nazarene whom you are persecuting” en dan vraagt Paulus:”What shall I do Lord?” en Jezus antwoord:”Get up and go (into Damascus)”. Als hij dan in Damascus is ontmoet hij daar Ananias, gezonden door God om hem te vertellen wat hij verder moet doen: “Rise (and be baptized)” en weer een stukje verder “And the Lord said to me:’Go (for I will sent you far away to the gentiles).
Het mooie vind ik dat God niet alleen zegt dát iemand in actie moet maar ook wat de actie is: Get up and go into Damascus. Rise and be baptized. Go for I will send you far away to the gentiles.
Ik ben ervan overtuigd dat God nog steeds tegen ons en mij zegt: Get up, rise, go, want God heeft ons allemaal met een doel op deze aarde gezet maar als je dat doel niet kent ben je stuurloos. Je gaat wel maar je weet niet precies waar naartoe, niet stap voor stap. Het grote doel kennen we allemaal: “Maak dan alle volken tot Mijn discipelen” GO. Dàt is het grote plaatje, maar wat is mijn Damascus? Het zou toch gaaf zijn als God nog zo duidelijk zou spreken als tegen Paulus. Misschien doet Hij dat maar hoor ik het niet. Alhoewel Paulus hoorde Hem ook een hele tijd niet maar als Jezus de aandacht wil, krijgt Hij de aandacht.”A great blaze of light flashed suddenly from heaven and shone about me. And I fell to the ground and heard a voice saying to me....” Wow, dat is nog eens duidelijk. En ik pruttel maar aan, schrijf eens een boek wat ik vervolgens niet uitgeef, schrijf een blog, maak dingen met mooie woorden, en verder? Verder wind ik me op over dingen die me ontnomen worden: spreken, lesgeven, nu Women Only weer. Maar dat opwinden is nou net zinloos en weggegooide tijd. Ik geloof niet dat er ook maar ergens in de Bijbel staat:”Wind je op”. Dus daar stop ik ook maar acuut mee want als er één ding zeker is dan is het dat ik die Ene stem wil verstaan die zegt: “Get up, rise, go”. Dus vandaag sta ik weer op, ik strek me uit en ga! Waar naartoe? In ieder geval vooruit. Zolang ik woorden heb, Gods Woord heb, kan ik reizen. Woorden zijn altijd al mijn reisgenoten geweest; gelezen woorden, gehoorde woorden, gesproken woorden, geschreven woorden en gezongen woorden.
In the beginning was the Word, and the Word was with God, and the Word was God. He was present originally with God. All things were made and came into existence through Him, and without Him was not even one thing made that has come to being.(Joh.1)
Het Woord, de beste reisgenoot EVER!
