Hoe vaak al heb ik Lukas gelezen en hoe anders kan hij steeds weer tegen je spreken?
Ik heb Lukas 7 gelezen en zou daar wel heel de week over kunnen schrijven.
Om half acht begon de meditatie, ik had mijn Bijbel meegenomen en toen we begonnen naast me neer gelegd. Na het ontbijt, wat we in stilte houden, kwam Rinske naar me toe en fluisterde in m’n oor: ‘Dank je, dat je je Bijbel had meegenomen’. Gaaf!
Natuurlijk het absolute geloof van de Romeinse legerofficier in Jezus en ook de ommekeer die in dit verhaal zit: eerst de gedachte dat Jezus zou moeten reageren op de goede daden die een mens doet en later het besef dat het daar helemaal niet om gaat.
De Romeinse legerofficier zond enkele respectabele Joodse leiders naar Jezus omdat zijn slaaf heel erg ziek was (vers 3). Ze vertellen tegen Jezus wat een geweldig mens de centurion is en wat voor goede daden hij gedaan heeft, hij heeft zelfs een synagoge gebouwd voor de Joden, ‘dus’ zeggen ze ‘als er iemand is die Uw hulp verdient, dan is hij het wel’.
Jezus besluit met de mannen mee te gaan en onderweg komt de totale ommekeer. De centurion stuurt deze keer zijn vrienden in plaats van respectabele leiders en deze vrienden brengen een heel andere boodschap over, namelijk een boodschap van geloof.
Ze zeggen namens de centurion: ‘U hoeft zelfs niet te komen, ik geloof voor 100% in uw autoriteit over ziekte, als U zegt dat de ziekte weg moet gaan zal hij gaan!’
Jezus was verbaasd over zoveel geloof en dat bij een man die niet eens uit Zijn volk kwam, een vreemde als het ware. Dit is precies het geloof wat we nodig hebben. Geloof wat 100% zeker weten is.
Geloof, en niet goede daden doet ons genezen.
Maar daar gaat het blijkbaar niet om. Het gaat om dat onderwerpen en 100% geloven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten