DE HEER OP EEN BRIEFJE

Heb jij dat ook, van die teksten in de Bijbel die je het liefst een hele dag met je meeneemt?

Van die woorden die je juist op dàt moment zo nodig hebt en die werken als een soort medicijn?

Ik wel, en ik schrijf ze ook daadwerkelijk op een briefje en stop dat in m’n zak of doe het in m’n portemonnee. Zo kom je in heel veel van mijn kledingstukken briefjes tegen met bemoedigende woorden uit Gods Woord. Daarom is het ook zo’n voordeel om je dag te beginnen met lezen in de Bijbel , dan heb je heel de dag profijt van wat je gelezen hebt, heel de dag heb je een antwoord op je vragen.

Vanmorgen las ik Habakuk 3, daar staan heel veel mooie dingen in zoals dat Gods kracht onveranderd blijft en dat Hij erop uittrekt om Zijn kinderen te redden en te bevrijden. Hetgene wat me vandaag het meest aansprak was het eind, vers 19

De oppermachtige Here is mijn kracht. Hij laat mij zo snel lopen als een hert en brengt mij veilig over de bergen.

Bergen, dat kan van alles zijn. Bergen beklimmen kan zwaar zijn en veel moeite kosten. Waar zie jij als een berg tegenop?

Als ik alleen al in mijn eigen omgeving kijk zie ik vrienden die hun baan verloren zijn en als een berg opzien tegen de financiële situatie waarin ze zijn terechtgekomen, ik zie een kind wat ontspoord is en opgenomen moeten worden om van zijn verslaving af te komen, een moeder die als een berg tegen deze situatie opziet, ik zie andersom kinderen die als een berg opzien tegen de toekomst omdat hun vader nooit meer zal genezen. Ik zie een vriendin die een pittige operatie moet ondergaan, ik zie een huwelijk wat op de klippen is gelopen en een vrouw die er als een berg tegenop ziet om voortaan samen met haar kinderen verder te moeten gaan en uiteraard zie ik ook in mijn eigen leven bergen.

Op zo’n moment is het toch gaaf als je ‘s morgens je Bijbel openslaat en je leest dat God je veilig over deze bergen heen zal brengen. Het is gaaf als je bij de supermarkt staat en wanneer je je hand in je zak steekt  je een briefje omhoog haalt wat je vertelt dat de oppermachtige Here je kracht is en Hij je zo snel laat lopen als een hert en je veilig over de bergen brengt. 

Het haalt je vaak net over dat dipje heen waar je in zit en het geeft je altijd een warm en veilig gevoel, het gevoel dat je doet weten dat God bij je is, altijd,  en dat Hij erop uittrekt om je te redden!

Zeggen wat God je in de mond legt.

Woorden. De laatste dagen word ik weer achtervolgd door teksten die gaan over het belang en de kracht van woorden. Ik heb altijd al iets gehad met woorden, alles wat over woorden gaat werkt als een magneet op mij.

Vrijdag las ik bijvoorbeeld het verhaal waar Balak de profeet Bileam bij hem laat roepen om Israel te vervloeken (numeri 23en 24). Balak is er blijkbaar ook van overtuigt dat Gods woord doet wat het zegt. Daarom wil hij dat een profeet Israel vervloekt door het Woord van God. Waar hij echter geen rekening mee hield is dat dit Woord van God voor Bileam belangrijker was dan wat dan ook, belangrijker dan elke beloning die Balak hem belooft.

Bileam spreekt vrijmoedig de woorden die God hem in de mond legt en zegt precies het tegenovergestelde dan wat Balk wil horen en als Balak hem vraagt: ‘Wat hebt u mij nu gedaan! Ik heb u gehaald om mijn vijand te vervloeken en nu heeft u een loflied over hen gezongen’ antwoordt Bileam: ‘Moet mijn enige zorg niet zijn te zeggen wat Jahwe mij in de mond legt?’ En wat voor pogingen Balak daarna ook nog doet, Bileam blijft Gods Woord spreken.

Wat een vraag hè: ‘Moet mijn enige zorg niet zijn te zeggen wat Jahwe mij in de mond legt?’

Als we ons realiseren dat woorden scheppingskracht hebben zou het inderdaad het verstandigst zijn alleen te zeggen wat God ons in de mond legt. Maar hoe vaak floept er niet iets onze mond uit wat er beter in had kunnen blijven? Niet eens om te kwetsen of bewust iets te scheppen wat we niet willen maar gewoon uit gewoonte. Ik zelf ben echt zó bezig met woorden en toch trap ik er zelf ook heel regelmatig in dingen uit te spreken die ik niet wil in plaats van wel. 

Zaterdag las ik over een profeet die niet Gods Woord sprak en daarmee dood tevoorschijn sprak en vandaag las ik over Isaac Newton die ook overtuigd van de scheppingskracht van woorden was

Newton was een wetenschapper en alchemist, een verlegen wat teruggetrokken man. Op een gegeven moment wordt hij uitgenodigd voor een diner waar hij niet onderuit kan. De gasten praten en praten waarop Newton zichzelf afvraagt: ‘ Waarom moesten mensen als ze bij elkaar zaten toch altijd de stilte vullen met woorden? Wisten ze dan niet dat woorden scheppingskracht hadden? Als mensen nu maar eens net zo zorgvuldig hun woorden wogen als een alchemist zijn ingrediënten, dan zou het woord weer de kracht krijgen waarvoor het bedoeld was. Het woord zou weer heilig worden en wonderen tot stand brengen in plaats van afval, verwijdering en misverstand.’

Jammer genoeg worden woorden heel erg vaak niet zorgvuldig gewogen. We bidden misschien om genezing en praten daarna over onze ziekte, we bidden dat we geloven dat God voorziet en praten met anderen over onze tekorten, we bidden om kracht en spreken over onze zwakte, we zeggen tegen God dat we Hem vertrouwen en geloven en vertellen anderen onze angsten.  Erg verwarrend allemaal. Ik denk niet dat het genoeg is één keer te zeggen dat we geloven en vertrouwen en de rest van de dag onze twijfel uitspreken. Ik denk dat we altijd moeten zeggen dat we geloven en nooit onze twijfel uit moeten spreken, want:

woorden hebben scheppingskracht!

VITAMINEN

Vanmorgen om half tien stond ze alweer op de stoep, Anne, met haar emmertje, spons, zeem en trekker. Ik was net gedoucht en een beetje opgedoft, klaar om naar de kapper te gaan. Anne deed precies wat ik vanmorgen gelezen had in Johannes 10: ‘actions speak louder than words’.

In Johannes 10 zitten de schriftgeleerden natuurlijk weer eens te kibbelen met Jezus over wat Hij zegt. Het is zogenaamd allemaal schande en godslastering. Jezus zegt op een gegeven moment: ‘Als jullie dan niet geloven wat Ik zeg, kijk dan naar Mijn daden dan zul je zien of Mijn woorden waar zijn of niet, want daden zeggen meer dan woorden’

De farizeeërs en schriftgeleerden zelf stonden er om bekend hun omgeving constant op hun fouten en tekortkomingen te wijzen en hen te vertellen wat ze nou precies allemaal hoorden te doen volgens de wet, terwijl ze er zelf gewoon op los leefden, uiterlijk vertoon en heilig gedoe, veel woorden, weinig daden.

Daarom zegt Jezus ook vaker ‘ aan de vrucht zul je de boom herkennen, van een goede boom komen geen slechte vruchten en van een slechte geen goede, dus kijk naar de vruchten’

Een wijze raad.

Ik heb afgelopen week een fruitschaal vol mooie vruchten gekregen: bezoekjes, smsjes, telefoontjes en helpende handen. 

Voelt goed, kei blij!

ONTHAND

Het is vandaag precies een week geleden dat ik m’n pols brak en ik ben er al aardig aan gewend. Kan er best veel mee alleen duurt het twee keer zo lang als normaal. De rolluiken doe ik nu één voor één open, brood smeren en in stukjes snijden tracht ik met links te doen en aankleden duurt ook iets langer dan normaal en vereist de nodige gymnastische bewegingen. ik ben onthand zal ik maar zeggen. Het typen van een blog is ook een hele tijdsinvestering, één letter tegelijk met links maar tussen de visite door toch erg leuk om te doen. Gelukkig komen er heel veel vriendinnen op bezoek, ze strijken, poetsen, zuigen, zemen ramen, schillen aardappelen en maken boontjes schoon, dus misschien dat na deze gipsperiode mijn huis eindelijk eens helemaal schoon is, iets wat mij in al deze jaren nog nooit gelukt is. God doet alles medewerken ten goede......

Tijdens al deze bezoekjes wordt er natuurlijk ook gekletst en gekletst en gekletst, door mij, meestal. Ik merk nu weer hoe gaaf ik het vind om over Gods Woord te praten. Omdat ik nu even niet kan schilderen, schrijven of ‘krejeren’ stort ik me op lezen en studies luisteren. Ben een super gaaf boek aan het lezen van Rick Warren en heb gave studies gehoord van Ed Meenderink over wat er gebeurt als we sterven, van Dennis Mohn over vervuild geloof, Joseph Prince over een God die ons overvloedig wil zegenen en Creflo Dollar over Gods beloften die we ons toe mogen eigenen, echt geweldig! 

Ik realiseer me elke dag meer dat het geloof werkelijk gaat leven naarmate je er meer mee bezig bent. Ikzelf word super enthousiast van Gods Woord als het op zo’n sprankelende en overtuigende manier gebracht wordt. Bijna alles wat ik hoor en lees wil ik toe gaan passen, NU, en het liefst wil ik dat samen doen met al m’n bezoek. Ik ben er meer dan ooit van overtuigd dat Gods Woord  leven geeft en ongekende mogelijkheden als we het geloven en toepassen. 

Ik moet denken aan het verhaal in Handelingen 3 wat gaat over een man die al sinds zijn geboorte verlamd is en elke dag opnieuw in de poort voor de tempel wordt neergelegd om te bedelen. Op een dag komen Petrus en Johannes naar deze tempel en de man vraagt ook hen om een aalmoes. Petrus zegt: ‘Geld heb ik niet, maar wat ik wel heb, geef ik je; in de naam van Jezus, sta op en loop’. Petrus laat de man kennismaken met Jezus en geeft hem daarmee leven. 

Kansen, mogelijkheden, vooruitgang, ontwikkeling, voorspoed, niet langer verlamd hoeven blijven zitten in welke situatie dan ook.

Dat is wat we mensen kunnen geven als we zelf enthousiast zijn over God, als we zelf een relatie met Hem hebben en Hem elke dag opnieuw ervaren in ons leven en ik denk dat dat het waardevolste is wat we iemand kunnen geven.

VREEMDGAAN

Ik ben aan het lezen in 2 Koningen en het valt me op dat aan het begin van elk hoofdstuk de naam van de koning genoemd wordt, zijn leeftijd en hoelang hij regeerde, en dan één van de volgende twee zinnen:
Hij deed wat goed is in de ogen van de Heer, of
Hij deed wat slecht is in de ogen van de Heer. (is niet was)
en dat 'slecht' wordt daarna beschreven en het is altijd het aanbidden van afgoden en het offeren aan afgoden. Steeds als het volk dat doet wordt God echt kwaad en zegt Hij Zijn volk aan hun lot over te laten en Zijn handen can hen af te trekken, hen over te leveren aan hun vijand.

'God is een jaloers God' klinkt het in mijn hoofd. Hoe zit dat nu eigenlijk? En ineens dacht ik: 'Het is als vreemdgaan' Je kunt deze situatie vergelijken met je partner als hij vreemd zou gaan. Hoe zeer doet dat!
Je man of vrouw belooft trouw aan jou, in goede en in slechte tijden. Hij belooft van je te houden, voor je te zorgen en je te beschermen. Je vertrouwt hem volledig en geeft je helemaal aan hem; je liefde, je toewijding, je leven.
En dan gaat hij vreemd. Hij geeft z'n liefde en z'n aandacht aan een ander. Hij neemt bloemen en kadootjes mee voor die ander, hij brengt zijn vrije tijd door met die ander en jou verwaarloost hij. Maar hij verwacht wel van jou dat je hem nog verzorgt, dat je voor eten zorgt voor hem, dat je van hem houdt, lief tegen hem doet, je tijd en aandacht aan hem geeft en ervoor zorgt dat hij niets tekort komt. 
Kun je dat? Vind je dat logisch? Zou je het doen?
Of zou je zeggen: 'Ik ga bij je weg, ik laat je aan je lot over, laat die ander maar voor je zorgen'?
En hoe boos zou je zijn? Boos als gevolg van afwijzing en verdriet.
Ik denk dat het zo een beetje was (is) voor God!

Bubba en het visioen van de dorre beenderen

Een week of drie geleden liep Bubba, onze Engelse Bull ineens mank, heel erg mank, zo mank dat we met haar naar de dierenarts moesten. Deze trok aan de poot, rekte hem naar alle kanten en probeerde er de meest vreemde bewegingen mee te maken. ‘Waarschijnlijk flink gekneusd’ was de diagnose. We kregen pijnstillers mee en het advies terug te komen als het niet overging. Het ging wel over, gelukkig. Na weer een week echter besloot madame op een ongelukkige manier van de bank te springen en waren we weer bij af, nou eigenlijk zelfs een stuk onder af. Ze kon amper meer lopen, strompelde een stukje en viel dan omver, dus wederom een bezoek aan de dierenarts. Onze eigen dierenarts was op vakantie en we moesten dus naar een andere arts. Weer het geruk, getrek en gedraai en een opsomming van mogelijke oorzaken. Maar wilden we het zeker weten dan moesten er foto’s gemaakt worden. De uitslag was vernietigend: artrose in zeer ernstige mate in de schoudergewrichten, versleten ruggenwervels en halswervels en ook haar heupen waren niet goed.‘Tijd om afscheid te nemen’ zei meneer de dierenarts zonder blikken of blozen, ‘het is beter als u haar niet meer mee naar huis neemt, of u moet in wonderen geloven’. ‘Nou meneer de dierenarts, laat ik daar nou toevallig in geloven, dus ik neem mijn hond toch nog maar even mee naar huis’. Ik krijg haar mee op voorwaarde dat we haar vrijdag terugbrengen als het niet beter met haar gaat en dan toch echt afscheid van haar nemen.

Dit alles gebeurde dinsdag en mijn eerste reactie was huilen, huilen en nog eens huilen. Maar zoals altijd begon ik toch troost, hoop en houvast te zoeken in Gods Woord en op zulke momenten zoeven er altijd allerlei bijbelteksten door mijn hoofd. Verhalen, gelijkenissen, beloften, bemoedigingen en mogelijkheden. Ik moest steeds denken aan het verhaal van de van de vallei met de dorre beenderen. (Ezechiel 37:1-14). Het is zo’n gaaf verhaal, Ezechiel komt in een vallei die vol ligt met verdoogde beenderen. God geeft Ezechiel  de opdracht tegen deze beenderen te profeteren en alle beenderen komen opnieuw tot leven; ‘een zeer, zeer groot leger’ staat er. 

Zulke verhalen vind ik altijd zo geweldig en zo bemoedigend want God blijft altijd dezelfde en als Hij een leger botten tot leven kan brengen kan Hij die paar botjes van Bubba ook wel opnieuw tot leven wekken. Daarnaast staan er volop teksten in de Bijbel die zeggen dat we alles wat we vragen in Jezus naam zullen ontvangen en als we vragen zonder te twijfelen we ook zullen ontvangen en dat het gebeurt zoals we geloven, enz. enz.

Dit zijn het soort teksten die ik in dit soort situaties zo’n 1000 keer per dag zeg.....

en nou ben ik heus realistisch genoeg om te weten dat Bubba niet het eeuwige leven heeft hier op aarde, ze is 10 jaar en dat is echt al oud voor een Engelse Bull maar voorlopig loopt ze weer normaal, het strompelen is over en ze valt niet meer om, ze eet, ze drinkt, is vrolijk, kwispelt volop en komt meteen naar je toe elke keer als je naar haar kijkt, ‘dus meneer de dierenarts het afscheid stellen we nog maar even uit’.

Voor wie het verhaal van het visioen van de beenderen wil lezen:

Ezechiel 37:1-14 Het visioen van de beenderen.

1 De hand van de HEERE was op mij, en de HEERE bracht mij in de geest naar buiten en zette mij neer, midden in een vallei. Die lag vol beenderen.

2 Hij deed mij er aan alle kanten omheen gaan. En zie, er lagen er zeer veel op de grond van de vallei, en zie, ze waren zeer dor.

3 Hij zei tegen mij: Mensenkind, zullen deze beenderen tot leven komen? En ik zei: Heere HEERE, Ú weet het!

4 Toen zei Hij tegen mij: Profeteer tegen deze beenderen en zeg tegen hen: Dorre beenderen, hoor het woord van de HEERE.

5 Zo zegt de Heere HEERE tegen deze beenderen: Zie, Ik ga geest in u brengen en u zult tot leven komen.

6 Ik zal pezen op u leggen, vlees op u doen komen, een huid over u heen trekken, en geest in u geven, zodat u tot leven komt. Dan zult u weten dat Ik de HEERE ben.

7 Toen profeteerde ik zoals mij geboden was, en er ontstond een geluid zodra ik profeteerde, en zie, een gedruis! De beenderen kwamen bij elkaar, elk been bij het bijbehorende been.

8 En ik zag, en zie, er kwamen pezen op, er kwam vlees op en Hij trok er een huid overheen, maar er was geen geest in hen.

9 Hij zei tegen mij: Profeteer tegen de geest, profeteer, mensenkind! Zeg tegen de geest: Zo zegt de Heere HEERE: Geest, kom uit de vier windstreken en blaas in deze gedoden, zodat zij tot leven komen.

10 Ik profeteerde zoals Hij mij geboden had. Toen kwam de geest in hen en zij kwamen tot leven. Zij gingen op hun voeten staan, een zeer, zeer groot leger.

11 Toen zei Hij tegen mij: Mensenkind, deze beenderen zijn heel het huis van Israël. Zie, ze zeggen: Onze beenderen zijn verdord en onze hoop is vergaan, wij zijn afgesneden!

12 Profeteer daarom, en zeg tegen hen: Zo zegt de Heere HEERE: Zie, Ik zal uw graven openen en Ik zal u uit uw graven doen oprijzen, Mijn volk, en Ik zal u brengen in het land van Israël.

13 Dan zult u weten dat Ik de HEERE ben, als Ik uw graven open en als Ik u uit uw graven doe oprijzen, Mijn volk.

14 Ik zal Mijn Geest in u geven, u zult tot leven komen en Ik zal u in uw land zetten. Dan zult u weten dat Ík, de HEERE, dit gesproken en gedaan heb, spreekt de HEERE.

NIEUWIGHEDEN

Wat een nieuwigheden weer in Gods Woord. 
Ik lees al ruim 10 jaar dagelijks de Bijbel en toch kom ik nog steeds nieuwe inzichten tegen.
Most shocking today: 
Profeten die de euvele moed hebben iets uit Gods naam te zeggen wat Hij hen niet heeft opgedragen moeten worden gedood. (Deut.18:20)

'Hoe kunnen wij dan weten of de profetie van God is of niet?' vragen de mensen vervolgens.
'Als de profeet iets voorspelt in Gods naam en het gebeurt niet, heeft God de boodschap niet gegeven. Die profeet heeft uit zichzelf gesproken. Heb geen ontzag voor een profeet die zich dat aanmatigt'
en hij moet dus dood, zegt God.

Ik verzin het niet, het staat er, het valt mijzelf eerlijk gezegd ook pas voor het eerst op.
Ik heb dezelfde vraag ook vaak gesteld bij de diverse profeten die in mijn christelijk leven voorbij gekomen zijn en die diverse dingen hebben gezegd, voorspeld, voorgilt (vast geen Nederlands woord) want sommigen zetten hun woord kracht bij door het met een verhoogd volume te verkondigen 'jij hebt de gave van dit' 'jij hebt de gave van dat' 'God gaat nieuwe dingen doen in je leven' 'Jij gaat met drugsverslaafden werken' werd mij eens geprofeteerd.
Zo'n profetie is voor mij dan bijvoorbeeld reden om te vragen: 'Hoe weet ik nou of dit van God is?'
Antwoord: als het uitkomt is het van God, als het niet uitkomt niet.
Nou dat is dan duidelijk. Afwachten maar dan.
Deel twee uit Deuteronomium 18:20 'dan moet hij ter dood gebracht worden' geldt tegenwoordig niet meer. We hebben blijkbaar besloten dat deel maar te schrappen.
Zou wel een goeie stok achter de deur zijn voor profeten trouwens om werkelijk alleen hun mond open te doen als het God is die spreekt.

Voor mij laat deze uitspraak van God zien hoe belangrijk Hij het vindt dat profeten werkelijk alleen maar Zijn boodschap overbrengen en zich niet inlaten met eigen interpretaties. Zelfs Jezus zegt: 'Ik zeg niets wat ik de Vader niet heb horen zeggen' (Joh.14:10)

Tot slot nog een kleine voetnoot:
In die tijd koos God Zelf Zijn profeten. Nu ontdekte ik op internet dat we ze tegenwoordig zelf opleiden, er zijn scholen waar je kunt leren profeet te worden.