Wat een leuke dag vandaag! En wat een super gezellige tijd is dit toch. Als ik ‘s morgens in het donker opsta doe ik alleen de lichtjes van de kerstboom aan en geniet dan in de stilte van een heerlijke hete mok koffie. Daarna de Bijbel van de dag. Vandaag is dat de ‘Student’s Life Application Bible-NLT’ dat is die gave Bijbel waar belangrijke teksten heel groot en vet gedrukt staan. Dat is de Bijbel waarin ik mijn eerste echte ‘wonder’ meemaakte, de Bijbel waaruit God voor het eerst duidelijk antwoord gaf op een vraag die ik stelde en ik was zo verbaasd dat ik het amper kon geloven. Ik geloofde nog maar net en had nog geen idee hoe die persoonlijke relatie met God dan werkte. Ik had een zeer belangrijke vraag. ‘Heb je het er al met de Heer over gehad?’ vroeg een vriendin, en het enige wat ik dacht was ?????
Maar goed, zij had al jaaaaaren een relatie met ‘de Heer’ dus ik dacht dat zij het wel kon weten. Ik ging op mijn kamer zitten, vertelde God dat ik niet wist hoe het precies werkte, stelde m’n vraag en sloeg deze Bijbel open. Mijn vraag was: ‘Wat moet ik doen?’ en toen ik de Bijbel opensloeg stond er in die grote dikke letters: Just stand were you are and watch the Lord rescue you. You won’t have to lift a finger in your defense, the Lord Himself will fight for you.
Nou erg veel duidelijker kon het niet. Werkte het dan zo simpel? Blijkbaar wel. Ik geloofde het en handelde ernaar en het kwam goed.
Toen ik vandaag deze zelfde Bijbel opensloeg op de bladzijde waar het touwtje tussen zat waren de eerste woorden die ik las: In the beginning the Word already existed. He was with God, and he was God. He created everything there is. Nothing exists that he didn’t make. Life itself was in him, enz.
En eerlijk gezegd dacht ik: ‘Heer, alweer het Woord, wat moet ik daar nog over schrijven, ik heb het daar al zo verschrikkelijk vaak over gehad....’
Maar in de loop van de dag moest ik ineens terugdenken aan de eerste keer dat ik met deze Bijbel boven op m’n kamer ging zitten. Ik worstelde al langer met de vraag, voelde constant een knoop in m’n maag en ik hoopte zo op een oplossing. Maar het bleef steeds bij dat gevoel en het verlangen, tot op de dag dat ik ‘het erover had’ met de Heer en er werkelijk woorden aan gaf.
Misschien is het zo dat we wat we nodig hebben en verlangen niet alleen moeten voelen en wensen maar misschien moeten we er woorden aan geven die we hardop uitspreken want God zegt dat er niets is ontstaan van wat bestaat zonder het woord. ‘In het woord was leven...’
Geen opmerkingen:
Een reactie posten