ONTHAND

Het is vandaag precies een week geleden dat ik m’n pols brak en ik ben er al aardig aan gewend. Kan er best veel mee alleen duurt het twee keer zo lang als normaal. De rolluiken doe ik nu één voor één open, brood smeren en in stukjes snijden tracht ik met links te doen en aankleden duurt ook iets langer dan normaal en vereist de nodige gymnastische bewegingen. ik ben onthand zal ik maar zeggen. Het typen van een blog is ook een hele tijdsinvestering, één letter tegelijk met links maar tussen de visite door toch erg leuk om te doen. Gelukkig komen er heel veel vriendinnen op bezoek, ze strijken, poetsen, zuigen, zemen ramen, schillen aardappelen en maken boontjes schoon, dus misschien dat na deze gipsperiode mijn huis eindelijk eens helemaal schoon is, iets wat mij in al deze jaren nog nooit gelukt is. God doet alles medewerken ten goede......

Tijdens al deze bezoekjes wordt er natuurlijk ook gekletst en gekletst en gekletst, door mij, meestal. Ik merk nu weer hoe gaaf ik het vind om over Gods Woord te praten. Omdat ik nu even niet kan schilderen, schrijven of ‘krejeren’ stort ik me op lezen en studies luisteren. Ben een super gaaf boek aan het lezen van Rick Warren en heb gave studies gehoord van Ed Meenderink over wat er gebeurt als we sterven, van Dennis Mohn over vervuild geloof, Joseph Prince over een God die ons overvloedig wil zegenen en Creflo Dollar over Gods beloften die we ons toe mogen eigenen, echt geweldig! 

Ik realiseer me elke dag meer dat het geloof werkelijk gaat leven naarmate je er meer mee bezig bent. Ikzelf word super enthousiast van Gods Woord als het op zo’n sprankelende en overtuigende manier gebracht wordt. Bijna alles wat ik hoor en lees wil ik toe gaan passen, NU, en het liefst wil ik dat samen doen met al m’n bezoek. Ik ben er meer dan ooit van overtuigd dat Gods Woord  leven geeft en ongekende mogelijkheden als we het geloven en toepassen. 

Ik moet denken aan het verhaal in Handelingen 3 wat gaat over een man die al sinds zijn geboorte verlamd is en elke dag opnieuw in de poort voor de tempel wordt neergelegd om te bedelen. Op een dag komen Petrus en Johannes naar deze tempel en de man vraagt ook hen om een aalmoes. Petrus zegt: ‘Geld heb ik niet, maar wat ik wel heb, geef ik je; in de naam van Jezus, sta op en loop’. Petrus laat de man kennismaken met Jezus en geeft hem daarmee leven. 

Kansen, mogelijkheden, vooruitgang, ontwikkeling, voorspoed, niet langer verlamd hoeven blijven zitten in welke situatie dan ook.

Dat is wat we mensen kunnen geven als we zelf enthousiast zijn over God, als we zelf een relatie met Hem hebben en Hem elke dag opnieuw ervaren in ons leven en ik denk dat dat het waardevolste is wat we iemand kunnen geven.