zondag 29 december 2013

VERLAATTE GETUIGENIS





Vanmorgen hadden we een getuigenissendienst in de kerk en verschillende mensen vertelden over hun ervaringen met God het afgelopen jaar. Geen spectaculaire dingen, gewoon wat God voor hen betekend had, wat hun duidelijk was geworden en wat ze eruit geleerd hadden. Soms mooie woorden, soms bemoedigende woorden. Ik had geen getuigenis, dacht ik. De spectaculaire dingen die ik het afgelopen jaar heb meegemaakt, de wonderen, zijn misschien te ongeloofwaardig, dacht ik. Ik sta zelf ook nogal eens sceptisch tegenover dit soort zaken die mensen menen mee te maken dus leek het me niet zo gepast er u zelf mee op de proppen te komen, en om gewoon over mijn ervaring en wandel met God te vertellen had ik eigenlijk niet eens  gedacht, dat is vast de bedoeling niet, dacht ik.

De verhalen die mensen vertelden gingen daar echter wel over en wat er het meest uit naar voren kwam is Geloven en stappen nemen in geloof. En dàt herken ik wel. Ik doe niet anders, dat is wat geloof zo gaaf maakt, dat is wat geloof zo’n uitdaging maakt en ineens dacht ik dat mijn hele leven eigenlijk een aaneenschakeling van getuigenissen is. 
Het begon al met m’n dooptekst: Want de Here zelf zal voor u uit trekken, Hij zelf zal met u zijn, Hij zal u niet begeven en u niet verlaten; vrees niet en wordt niet verschrikt. (Deut.31:8) 
En daarna natuurlijk de manier waarop mijn eerste enorme vijand die (na m’n doop) op m’n weg kwam werd overwonnen. Just stand where you are and watch the Lord rescue you. You won’t have to lift a finger in your defense, the Lord Himself will fight for you.((Ex.14:13-14)  
Gisteren schreef ik er nog over en vandaag moest ik er aan terugdenken; een vijand die binnenvalt en paniek probeert te veroorzaken. 
En ook in de tekst van gisteren weer; Geloof! En neem dan ook stappen in geloof of zoals de tekst die ik tien jaar geleden kreeg: neem juist even geen stappen, en ook dat is geloof want we zijn geneigd altijd te denken dat we in een crisis situatie meteen actie moeten ondernemen.
Als ik terug kijk op de laatste tien jaar kan ik talloze situaties opnoemen waarin de Here inderdaad altijd voor me is uitgetrokken en Hij heeft me niet verlaten, dat is misschien ook de reden waarom ik eigenlijk nooit bang ben voor de toekomst ook al zie ik nog steeds vijanden om me heen die binnen willen vallen en paniek willen zaaien. 
Als The Lord Himself voor je vecht is er weinig om bang voor te zijn.


Achteraf bekeken had ik toch wel een getuigenis gehad.

2 opmerkingen:

  1. Mooi om te lezen. Dank je wel dat dit wilt delen. Ik vind die tekst zo sprekend!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Jedidja bedankt dat je zo vaak reageert op m'n blog en daardoor echt een bemoediging voor me bent om ermee door te gaan!

      Verwijderen