maandag 11 maart 2013

GEVANGEN?


Ik denk dat we ons allemaal weleens in een situatie bevinden waarvan we het gevoel hebben dat we erin gevangen zitten. Een situatie die zo beklemmend is dat het voelt alsof je geen kant op kunt. Waar is de uitweg? Is er een uitweg? Je voelt je aan handen en voeten gebonden en weet absoluut niet hoe je je jezelf hieruit moet redden. 
Het kan zijn dat je gevangen zit in een relatie die je benauwd of in een baan die je eigenlijk helemaal niet meer wilt maar waar je niet zomaar uit weg kunt lopen; je hebt het geld nodig of je wilt je niet aan bepaalde verplichtingen onttrekken, een kind wat je aan handen en voeten bindt, een ziekte die je enorm beperkt in je bewegingsvrijheid of in besluiteloosheid. Ook besluiteloosheid kan je gevangen houden in een onbevredigende situatie.

Aan al deze dingen moest ik denken toen ik vanmorgen Handelingen 12 las toen Herodes Petrus arresteerde en hem opsloot in de gevangenis.
Petrus zat onder zware bewaking gevangen. Hij werd door vier man bewaakt. Hij sliep tussen twee soldaten, aan wie hij met twee kettingen was vastgeketend en ook voor de deur van de kerker stonden bewakers. (Hand.12:4-6)

Geen ontkomen aan zou je zeggen. Als er één situatie is waaruit geen ontsnapping mogelijk is is het deze wel, Hopeloos.

Het is eigenlijk zo gaaf dat juist deze situatie in de Bijbel beschreven wordt, een werkelijk onmogelijke situatie, en toch......Niets blijkt onmogelijk voor God.
Moeiteloos wordt Petrus bevrijd uit deze schijnbaar hopeloze situatie en hij hoeft er zelf amper iets voor te doen. Er staat zelfs dat hij lag te slapen. Hij was niet eens bezig een plan te bedenken om te ontkomen, zo onmogelijk leek het. Onmogelijk voor een mens ja, onmogelijk voor Petrus zelf, maar
toen verscheen er plotseling een engel van de Heer en een stralend licht vulde de hele ruimte. De engel stootte Petrus aan om hem wakker te maken en zei: ‘Vlug, sta op.’  Meteen vielen de ketens van zijn handen. De engel zei tegen hem: ‘Doe je gordel om en trek je sandalen aan’. Dat deed hij. Daarop zei de engel: ‘Sla je mantel om en volg mij.’
Petrus volgde de engel naar buiten, maar zonder te beseffen dat de dingen die de engel liet gebeuren werkelijk plaatsvonden; hij meende een visioen te zien. (Hand.12:7-9)

Ze gingen de wachtposten voorbij en de poort ging vanzelf voor hen open. En pas een paar straten verder kwam Petrus tot z’n positieven en besefte dat het geen visioen maar werkelijkheid was. Het was te mooi om waar te zijn, het was zo onvoorstelbaar dat het wel een droom leek. Het onmogelijke was mogelijk gebleken.

Een hele gave gebeurtenis uit Gods Woord om jezelf aan te herinneren als je zo klem zit in een situatie dat je denkt dat het onmogelijk is eraan te ontsnappen.
Voor menselijke begrippen en menselijke mogelijkheden maar nooit voor God.
Ook al leg jij je misschien bij een situatie neer dan nog is de kans groot dat God dat niet doet, dat Hij je wakker komt maken en zegt: volg mij!  Dat deed Hij met Zijn volk dat gevangen zat in Egypte, dat deed Hij bij Petrus en dat kan Hij ook doen bij jou en mij.

1 opmerking:

  1. Dank je wel voor deze bemoedigende post. Ben ik heel blij mee. Voor menselijke begrippen zijn er inderdaad situaties waaruit ik/wij niet weten te onstsnappen. Maar God rekent heel anders.

    BeantwoordenVerwijderen