vrijdag 4 januari 2013

ECHT WAAR



Vandaag las ik Galaten 1 en 2, een gedeelte in Gods Woord waar ik helemaal achter sta en tegelijk best moeilijk voor mij om erover te schrijven. Het gaat over vrijheid. Vrijheid van de wet, regeltjes, en tradities. Dat is waar Jezus voor is gekomen zegt Paulus tegen de Galaten. Jezus is gekomen om je te vertellen dat het Hem gaat om een relatie en dat een relatie met Hem het enige is wat je rechtvaardig maakt. Jezus kwam om een einde te maken aan religie en al de regeltjes die daarbij horen. Teveel om te onthouden en zeker teveel om je aan te kunnen houden. Met als gevolg dat je je altijd veroordeeld voelde en nooit goed genoeg. Wat je ook probeerde het was nooit genoeg, er was altijd wel iets wat je verkeerd deed.

‘Onzin’ zegt Paulus, er is maar een ding wat belangrijk is: de waarheid van het evangelie. En die waarheid vertelt je dat Jezus afgerekend heeft met al die zonden van jou en dat je niet meer je stinkende best hoeft te doen je aan alle regeltjes te houden maar dat je alleen maar tegen Jezus hoeft te zeggen “Dank U wel, dat u dat voor me gedaan heeft, ik accepteer het, ik neem het graag aan”
Vrijheid.

Voor mij was dat niet zo moeilijk eerlijk gezegd. Ik ben opgegroeid in een ongelovig gezin, ik heb nooit geleerd dat er regeltjes waren, gewoonten, tradities op religieus vlak. Ik wist dat er mensen waren die in een God geloofden die ergens heel hoog in de hemel woonde, maar wij geloofden daar in ieder geval niet in, laat staan dat we er dingen voor zouden doen of laten.

Toen ik Jezus leerde kennen viel er dus eigenlijk niet een last van me af of een ‘juk’. Ik voelde me niet vrijer dan voorheen want ik was altijd al vrij. Ik vond het niet moeilijk te accepteren wat Hij voor me had gedaan en was gewoon super blij dat ik Hem had leren kennen. Van begin af aan vond ik Gods Woord geweldig en ik heb er nooit genoeg van kunnen krijgen om het te lezen en te bestuderen. Ik was onder de indruk van Gods onvoorstelbare wijsheid en Zijn  liefde voor ons en ik wilde niets liever dan een persoonlijke relatie met Hem. 

Een tijd lang heb ik het erg gevonden dat ik niet altijd al geloofd heb, dat ik niet van kind af aan Jezus al gekend heb. Aan de andere kant heb ik nu de mogelijkheid gehad zelf met Hem kennis te maken en zelf te bepalen wat ik van Hem vind. Er is mij niet van kind af aan door anderen verteld hoe ik zou moeten geloven.

De Galaten vinden het heel moeilijk de waarheid van het evangelie te blijven vasthouden omdat hen van kind af aan was geleerd dat ze Gods liefde moesten verdienen door zich te houden aan talloze ge- en verboden. En vandaag de dag zie ik nog steeds ‘Galaten’ om me heen, mensen die het bijna niet te geloven vinden dat ze echt helemaal niets meer hoeven doen, zich aan geen enkel regeltje meer hoeven houden om de liefde van God te verdienen.

en toch is het waar.

1 opmerking:

  1. Helemaal waar wat je zegt! Er bestaat inderdaad zoiets als "Christelijke ballast": Als je Christen bent, moet je eigenlijk..., en moet je eigenlijk niet...i.p.v. te zeggen:"Omdat ik van Jezus hou, wil ik...of wil ik niet meer...
    (wie is die vrouw op de foto met dat leuke kindje?)

    BeantwoordenVerwijderen