EEN MEISJE VAN 16

Zo m’n moeders Bijbeltje is weer aan de beurt. Geeft me elke keer weer een apart gevoel. ‘Huishoudkamp te Oostvoorne 7-21 december 1939’ staat er voorin ‘G.Weerstra, J. den Hollander’ en op de volgende bladzijde mijn moeders naam: Wilhelmina Roelofs.
7-21 december, dat is deze periode maar dan 73 jaar geleden. Een meisje van 16 was m’n moeder, nog een heel leven voor haar, nog zoveel onbeantwoorde vragen.
Nu allemaal beantwoord en geleefd. Nu alweer 13 jaar dood.
Ik zie haar nog voor me als de dag van gisteren, ik hoor zelfs haar stem nog als ze wat tegen me zei: ‘Jenneke’. 
Een hele lieve, hele goede moeder en ik mis haar nog steeds.
Niet dagelijks maar op de momenten dat ik een moeder nodig heb. Een iemand die onvoorwaardelijk van je houdt, wàt je ook doet of het nou goed is of fout. Iemand die dan niet veroordeeld maar er dan gewoon is. Iemand die een stoel voor de kachel zet en je een kop koffie geeft met warme melk, een moeder dus.

Nu heb ik een Vader, die ik toen nog niet kende. Een Vader die onvoorwaardelijk van me houdt en het gevoel komt aardig in de buurt, maar sorry, net niet helemaal. Mijn moeder was er lijfelijk, God niet. En ik weet heus wel dat God nog meer van me houdt dan m’n moeder deed maar het voelt niet hetzelfde. Ik kan niet even bellen, niet even op de koffie gaan, één op één aandacht, een gesprek met antwoorden, een gesprek waarin je om de beurt iets zegt.
Zeker kan ik naar God gaan en zeker voel ik Zijn liefde en zeker voel ik me veilig bij Hem maar ik zie Hem niet en Hij praat ook niet altijd terug en zeker niet met een hoorbare stem. Er komen gedachten in me op of bijbelteksten of ik lees het antwoord in Zijn Woord. Het is meer een onzichtbare moeder. Hi heeft geen koffie met warme melk voor de kachel.

Dit klinkt misschien wat denigrerend of respectloos, zo is het absoluut niet bedoeld. Ik hou van God, ik ben super blij met God, ik zou niet weten wat ik zonder Hem zou moeten. Ik praat elke dag met God, ga in gedachten bij Hem op de koffie, vertel Hem alles en vertrouw Hem met heel mijn hart en ben zo dankbaar dat Hij mijn Vader is, maar nu ik vanmorgen dat Bijbeltje van mijn moeder pakte moest ik er gewoon even aan terug denken hoe fijn het was een moeder te hebben.