Heerlijk met James gewandeld vanmiddag. Eerst stille tijd gehouden maar daar ben ik nooit zo goed in, zitten en helemaal niks doen. Ik zat boven op het balkon in het zonnetje en bedacht dat het veel fijner zou zijn om met James te gaan lopen, het is zulk heerlijk weer. Als ik dan zo vrij in de natuur loop, dan kan ik echt goed met God praten. Het was echt een goed idee. Ik kan het gevoel wat ik heb als ik buiten in de natuur ben en het is mooi weer gewoon niet beschrijven, het is denk ik het toppunt van geluk. Ik zou echt kunnen huilen, zo ontroerd ben ik. Er staan zulke prachtige bloemen in bloei, roze, heel groot. Het klopt inderdaad wat Salomo zegt; zo mooi als de bloemen in het veld is geen enkel kledingstuk.
De vogels zingen. Het is even helemaal stil. Ik heb een uur gelopen en realiseer me dat wat er ook ooit gebeurd, ik dit altijd zal kunnen. Het is gewoon gratis. God houdt van mij en zorgt voor mij. Hij zegent mij overvloedig; ik heb een super lieve man, hobby's, werk, verlangens, kinderen, vrienden, een schitterend huis. Nog nooit ben ik ook maar iets tekort gekomen, ik ben echt een gezegende vrouw.
Ik bid het gebed van Jabez: Zegen mij toch overvloedig, vergroot mijn gebied, laat Uw hand met mij zijn en weer mij van het kwaad. Ik bid het ook voor Fred en Dennis en besef wat een geluk ik heb. Hoe verschillend zijn onze ‘gebieden’. Dennis heeft niets; geen vrienden, geen geld, geen werk, geen vriendin, zijn gebied is al snel vergroot.
Hoe mooi is dan liefde. Het enige wat telt. Dat heeft God goed gezien. Zijn enige gebod: ‘Heb lief! ‘ God boven alles en je naaste als jezelf.
Ik denk terug aan een vakantie jaren geleden op Kreta, daar had ik ook dat gelukzalige gevoel. Wat is dat toch met mij? Als ik aan het strand zit, de zon op mijn huid, de golfjes kabbelend op het strand; onbetaalbaar. En een gelukkig kind, Dennis, gelukkig. Gelukkig voor 1 week.
“Vergroot zijn gebied, laat Uw hand met hem zijn en bewaar hem voor het kwaad. Zegen hem toch overvloedig!’
Geen opmerkingen:
Een reactie posten