vrijdag 7 september 2012

OOST- INDISCH DOOF



Toen ik vanmorgen opstond moest ik het licht in de keuken al aan doen. Daaraan merk ik dat het najaar er aan komt. Verder nog nergens aan, het is nog prachtig weer en in de boom naast onze slaapkamer is inmiddels weer een duif uit het ei gekomen. 

2 Kronieken 18
Koning Ahab wil ten strijde trekken en vraagt koning Jehosafat met hem mee te gaan. 400 ‘profeten’ voorspellen de overwinning. Maar Jehosafat wil een profeet van God raadplegen, Micha, en deze voorspelt dat Ahab zal sterven. Dit is niet wat Ahab wil horen en hij laat Micha de gevangenis gooien. Ahab vermomt zich en trekt toch ten strijde. Uiteraard sterft hij.

Natuurlijk hoor je graag wat je wilt horen. Als je een plan hebt voor iets nieuws en je bent enthousiast wil je van iedereen horen wat een goed plan het is. Je zoekt mensen die het met je eens zijn. Maar er is maar één stem die werkelijk belangrijk is, er is er maar één die weet of je plan een goed plan is. Er is er maar één aan wie je raad zou moeten vragen: God. In je enthousiasme kun je dat wel eens vergeten en als ineens dan toch Zijn stem spreekt en Hij zegt ook nog eens wat je niet wilt horen ben je geneigd het niet te geloven. Die ene vriend die je waarschuwt zal het wel mis hebben ‘pessimist, bah dat doet hij nou altijd’ en je besluit niet naar hem te luisteren en gewoon door te gaan met je plan.  Maar ook al stuur je de boodschapper weg,de boodschap blijft gewoon bestaan.

Koning Ahab vermomde zichzelf en deed zijn eigen zin. 
God kijkt dwars door alle vermommingen heen.
Laat Hem je raadgever zijn en luister naar Hem ook al zegt Hij iets wat je liever niet zou horen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten