DE GOD ZONDER NAAM

Zoals trouwe bloglezers zullen weten, is Jenneke samen met Lily op schrijf-retraite in Frankrijk. Vandaag mag ik (Lily) gastschrijfster zijn van Jenneke, wat ik een hele eer vind.

Gisterenavond zijn we aangekomen en hebben kennis gemaakt met de andere deelnemers. Tijdens het eten komen de gesprekken op gang, die daarna in de huiskamer worden voortgezet of met onze voeten poedelend in het badje in de tuin. Interessante gesprekken zijn het. Wat ons beide opvalt is dat veel van onze mede-cursisten Gods principes bejubelen en toepassen. Echter wordt Gods naam daarbij niet genoemd. Vele termen komen voorbij: het universum, de bron, het goddelijk in mij, iets. Het geeft mij het gevoel dat zij Gods principes als het ware ‘stelen’, maar niet de copyrights betalen door Hem de eer te geven.

Vanmorgen moet ik denken aan Paulus en hoe hij in Athene een altaar zag staan met de tekst “aan de onbekende God”. Toen hij dit zag kreeg hij de idee om de mensen in Athene voor te stellen aan deze onbekende God. De God zonder naam kreeg een naam. Dat is wat wij hier ook doen. Jenneke en ik getuigen van ons geloof in een persoonlijke God en de vreugde van een persoonlijke relatie met Hem. Helaas wordt zo dikwijls gezegd dat het eigenlijk hetzelfde is. Ook deze mensen passen Gods principes toe, maar hebben geen behoefte om Hem persoonlijk te kennen. Zij beschouwen onze zienswijze als gelijk aan die van hen, terwijl het een wereld van verschil is. 

Het lijkt op een zoon die gebruik mag maken van alles wat zijn vader bezit, maar geen relatie heeft met hem. De zoon komt niets tekort. Er is eten en drinken, een dak boven zijn hoofd en alles wat zijn hart begeert. Maar deze zoon kan nooit voetballen met zijn vader, niet met hem lachen of met hem huilen, trots zijn rapport laten zien. Naar wie moet hij toe met zijn problemen, vragen en met zijn schuld?

Wij voelen ons bevoorrecht God persoonlijk te kennen. Hij kwam naar ons toe en kreeg een lichaam en noemde zijn naam: Jezus. Hij moedigt ons aan tot een innige relatie. Noem Mij maar Vader, Papa. Ook noemt God ons mensen bij hun naam: Mozes!, Samuel!, Andreas!, Johannes!, Zacheus!, Jenneke!, Fred!, Ed!, Lily!, of hoe je ook heet...
Hij verlangt naar een persoonlijke relatie met ons. 

Ons gebed van vandaag is dat zij die zoeken naar de God zonder naam Zijn naam mogen leren kennen.