Ik zit wel een beetje op het vlak van de dood deze week geloof ik. Niks voor mij, ik ben juist iemand van leven, uitbundig leven zelfs. Ik val altijd voor de teksten in de Bijbel die gaan over leven, groeien, ontwikkelen, mogelijkheden, en ik ben er ook van overtuigt dat dat is wat God voor ons wil.
Maar ja, ook de dood hoort bij het leven en ook dat komt op ons pad. En dan?
‘Als je sterft keert je geest weder tot God, die hem geschonken heeft’ zegt Prediker in zijn laatste hoofdstuk. (Pred.12:7)
Ik moet denken aan mijn vriendin,Pauline, die vanmorgen weer in haar Hyves schrijft over haar pas overleden zoon: ‘Steek de kaarsjes bij z’n foto aan. Nog vroeg en donker, even ‘samen’. Keek Alexander diep in z’n (zó mooie) ogen en vroeg hem wat er toch in hemelsnaam gebeurde, of hij het alsjeblieft nu warm, goed, mooi heeft waar hij nu is’
en dan lees ik in Prediker dat je geest terug gaat naar God, die hem gegeven heeft. Geen woord over ‘Als je tenminste gedoopt bent’ of iets dergelijks.
Geen voorwaarden, je geest gaat terug naar God, punt.
Wat God dan verder met je geest doet weet ik niet. Welke plannen Hij heeft, ik weet het niet, ik weet alleen dat je geest terug gaat naar Hem.
Het is Zijn geest, Hij gaf hem ons.
God is liefde, God is warm en goed en mooi en rechtvaardig.
Alexanders geest komt bij God.
En dan?
Er zijn dingen die alleen God weet.
Tsjonge, moeilijke levensvragen hoor. Ik kan me zo voorstellen dat elke tekst uit de Bijbel anders spreekt als we door moeilijke tijden heengaan. Heel veel sterkte toegewenst voor jullie.
BeantwoordenVerwijderenPS: die tekst uit Prediker is de grondgedachte voor mijn boekje Levensadem...
He gaaf Marja, dat was ik vergeten want heb je prachtige boekje uiteraard gelezen.
BeantwoordenVerwijderen