Vanmorgen was er een vriendin bij mij op de koffie en we hadden elkaar heel erg veel te vertellen, te veel eigenlijk voor de tijd die we samen hadden. En aangezien je geen twee dingen tegelijk kunt zeggen zul je een keuze moeten maken tussen wat je absoluut wel wilt vertellen en wat niet.
Heel toepasselijk want gisteravond las ik net Psalm 34:1 ‘I will bless the Lord at all times; His praise shall continually be in my mouth’
David zegt hier dat hij wil dat zijn mond continu dingen zegt die tot eer van God zijn. David kiest ervoor ‘at all times’ woorden te spreken waar God het mee eens is.
Wij kunnen hier ook een keuze in maken, want zoals ik al schreef kun je geen twee dingen tegelijk zeggen, als het ene in je mond is, is er geen plaats voor het andere.
Ga je de laatste roddels vertellen of ga je elkaar bemoedigen met mooie woorden?
Je hebt bijvoorbeeld van die mensen die bijna altijd klagen, er valt namelijk altijd wel wàt te klagen. Zo ook met kritiek leveren, roddelen, kwaad spreken, dingen negatief benaderen.
De Bijbel noemt dit ‘brand stichten’. Ze zegt: ‘De tong is een klein ding, maar wat kan het veel kwaad doen! Eén vonkje is genoeg om een heel bos in brand te zetten’ (Jak.3:5)
En ik denk dat we allemaal weleens een brandje gesticht hebben!
Gods Woord daarin tegen wordt vergeleken met water, ‘stromen van levend water’. Een kenmerk van water is dat het brand blust. Er kunnen nooit stromen van levend water uit je mond komen die brand veroorzaken, dat zijn twee dingen die absoluut niet samen gaan: water en vuur. Gaaf trouwens dat het water het altijd wint van het vuur!
Maar waar het om gaat, je hebt dus een keus, wie wil je zijn:
een pyromaan of een brandweerman(vrouw)?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten